Tekst / tekeningen : Le Tendre / TaDuc
Dargaud, 48 blz., SC : 7,50 euro Mooi plaatjes maar niet bijster origineel In dit derde en laatste deel van deze reeks krijgen we een afwisseling tussen de gruwelijke veldslag van Suo-de-Rode en heel wat flashbacks naar de jeugd van het hoofdpersonage Witte Klauw. Zo krijgen we veel meer inzicht over haar totem, haar moeilijke relatie met oudere broer Hainos. De flashbacks (in sepiatinten) zijn zelfs zo talrijk dat er niet erg veel pagina’s meer overblijven voor het grote gevecht. De magie van deze trilogie ontstaat vooral door de tekeningen van TaDuc. Ik was al fan van zijn stijl toen hij meewerkte aan de reeks Takuan tussen 1994 en 1997, ook op scenario van Le Tendre. Met Chinaman, alweer met Le Tendre als scenarist (9 albums tussen 1998 en 2007) brak hij echt door. Vreemd genoeg ging hij vervolgens plots de karikaturale en humoristische toer op met drie niet-vertaalde albums in de reeks Mon pépé est un fantôme. Witte Klauw moest zijn terugkeer door de grote poort van het realistischere genre worden en dat is toch niet helemaal gelukt. Zijn tekenwerk blijft heel knap. Het leunt zelfs weer aan bij zijn tekenstijl uit het prille begin van zijn carrière. Ook de inkleuring van Jean Bastide verdient een vermelding. TaDuc levert expressieve pagina’s en charismatische personages af. Deze tekeningen compenseren een scenario dat meer in zijn mars had. De wereld die Le Tendre heeft geschapen had veel potentieel maar is er niet echt uitgekomen, vind ik. Een echte must have is deze reeks jammer genoeg niet geworden. Misschien eens in zee gaan met een andere scenarist voor een volgend project…
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|