Tekst / tekeningen : Corbeyran / Vukic
Daedalus, 56 blz., HC + SC Halfelfen tegen Mensen Trein Er’Madenn. In deze stadstaat leven Halfelfen. Halfelfen en Mensen leven de laatste decennia onderling in onvrede en daarom is handel tussen hen uitgesloten. Men beschouwt door mensenhanden vervaardigde of geteelde producten als onrein en ongeschikt voor consumptie voor elfen. Urghain, een belangrijk raadslid, verzet zich tegen dit handelsembargo. Een geniepige verkoper ziet door dit embargo zijn handelsgroei gefnuikt. Door een oorlog te verklaren aan de Halfelfen, hoopt hij toegang te krijgen tot het hele schiereiland. Wanneer Urghain tijdens een nachtelijke ruzie een bondgenoot dodelijk verwondt, wordt hij opgepakt en veroordeeld tot de zogenaamde ‘put’. Hier worden twee gevangenen tegen elkaar uitgespeeld in een duel op leven en dood. Gelukkig wordt Urghain gered door een mysterieuze smid die zijn plaats in de ‘put’ wil innemen… Ik leerde het werk van tekenaar Bojan Vukic kennen door de albums De Ouden en De terugkeer van Dorian Gray in de collectie 1800 bij Daedalus. Toen was ik niet meteen overtuigd maar zijn medewerking aan Elfen kan ik beter smaken. Hij munt echt uit in het tekenen van indrukwekkende actiescènes en grote overzichtstekeningen. Ook het scenario van Corbeyran kon me bekoren. De proloog en epiloog dragen ook bij tot het leesplezier.
0 Comments
Tekst / tekeningen : Jarry / Demare
Daedalus, 56 blz., HC + SC Strijden of sterven! Kapitein Brahm is een gebroken man. Hij verliest zijn vrouw in het kraambed op het moment dat zijn zoon Dohan geboren wordt. Dohan raakt daarenboven ook nog eens zwaargewond op jonge leeftijd: hij zal de rest van zijn leven kreupel blijven. Nochtans had Brahm grootste plannen met zijn zoon. Dohan moest en zou een krijger worden. Gelukkig heeft Brahm nog een stoere dochter, Tiss. Zij besluit haar gehandicapte broer te vervangen. Er wacht haar een jarenlange keiharde training om het tot volwaardige ‘wachter van de orde van het schild’ te schoppen. De vader van Tiss is in het begin tegen deze beslissing maar vrij snel zal hij zijn ongelijk moeten toegeven. Een feministisch deel in deze boeiende fantasyreeks. Het knappe tekenwerk is van Nicolas Demare (ook bekend van Merlijn). Het scenario is wel niet bijster origineel. Dit album is een soort fantasy-versie van Disney’s Mulan. Het einde is ook voorspelbaar maar laat je hierdoor niet afschrikken en haal ook dit album binnen. Vlot verhaal en goed voor een halfuurtje fun languit op de zetel. Tekst / tekeningen : Peter Brutin & Matthias Cruyssaert
Barcatproductions, 64 blz., HC : 15 euro Avontuur op de maan… of toch niet? Het nationale ruimteveer Plutonium III stort recht op het dak van het hoofdcommissariaat van chief Godfried Van Neuzel neer. Op datzelfde moment ontdekken hoofdcommissaris Lambert P. Moordenaar, zijn metgezel – de steenblok - Giovanni en de ravissante Amandine Pussaud in de geheime kelder de beruchte Neinstein-machine. In een borrelend bassin ontmoeten ze Veertiena, dochter van de Duitse Helga en de schatrijke striptekenaar Congé (zie vorige delen). Het hele gezelschap reist (allez, dat denken ze toch) naar de maan. Ze hebben maar één doel: het enorme bouwproject van de nazi’s op de maan vernietigen. Het bolwerk is er gekomen dankzij de inspanning van gigantisch veel joden. Wie met veel is én een sterk leidersfiguur heeft, zou wel eens tot grote daden in staat kunnen zijn… Honderden klonen, hordes nazi’s, wreedaardige stammen uit Borneo, troepen dieven, houten planken die je in een lachroes brengen, pratende stenen en bomen… Gekker kan je het niet bedenken tenzij je Peter Brutin en Matthias Cruyssaert heet. Na het tweeluik Protheses voor een koningin, valt nu ook het doek over de trilogie Parket naar de maan. De tandem Brutin-Cruyssaert bracht het tweede deel drie jaar geleden uit en het eerste deel dateert al van 2013. Eén gouden raad: herlees deze voorafgaande albums want anders wordt het onmogelijk om dit slotdeel goed te begrijpen. Beide heren zijn nu wel op kruissnelheid. Het tekenplezier spat van de pagina’s en de geschifte verhaallijnen zijn (indien mogelijk) nog talrijker dan in de vorige albums. Ook nu zitten er weer leuke verwijzingen en knipogen verwerkt in het album. Bij een eerste lezing vielen cameo’s op naar stripklassiekers als De Chninkel (blz. 16), Kaas met gaatjes van Jommeke (blz. 21), de Spielberg-klassieker The Goonies (blz. 49), het meesterwerk De Kus van Klimt (blz. 26) en ook SuperMario duikt even op (blz. 36). Trouwe lezers weten wellicht nog dat hoofdpersoon Commissaris Moordenaar in een moordenaar verandert wanneer hij in contact komt met look. Vervolgens raakt hij in trance en beleeft op opvallend zwarte pagina’s hallucineerde dromen. In de vorige albums vond ik deze scènes niet altijd even geslaagd. Ze remden het vlotte lezen. Gelukkig zijn deze sequenties minder talrijk aanwezig in dit slotalbum. Nu ja, slotalbum. Het (alweer) onverwachte einde doet me al uitkijken hoe het duo ook hieraan een vervolg zal breien? |
Archives
Maart 2024
|