Tekst / tekeningen : Béka / Crip
Ballon, 48 blz., SC : 6,50 euro Nieuwe meidenstrip met potentieel Girlz, Dance Academy, Sisters, Kathy’s Kat, Tamara, Miauw, Célestine en de paarden… : het zijn stuk voor stuk meidenstrips die mijn dochter allemaal bij elkaar heeft verzameld. Ze is er dol op. De stripwereld heeft dit publiek veel te lang genegeerd. Nu lijkt het erop dat stripreeksen voor tienermeiden definitief een vaste stek hebben verworven. Er kan gerust een nieuwe reeks aan dit rijtje worden toegevoegd: het gaat om de gloednieuwe serie De Hartendiefjes. We leren in het eerste album Parel en Raafje kennen. Ze zijn ‘Hartendiefjes’ zogenaamde elite-feeën gespecialiseerd in de Liefde met hoofdletter L. Ze hebben als voornaamste opdracht het zoeken naar geschikte partners voor de dochters van beroemde sprookjesprinsessen. Dit is niet zo evident aangezien er weinig mannen rondlopen in de sprookjeswereld. Parel en Raafje gaan op avontuur met Soezie, de knappe maar eeuwig slaperige dochter van Doornroosje. Ze nemen haar mee naar het romantische Parijs. Een geschikte partner vinden voor Soezie zal niet evident zijn. Ze valt immers te pas en te onpas in slaap en dan is er ook nog de boze Purpura die roet in het eten wil gooien. Voor scenarist Béka en tekenaar Crip is deze reeks, na Dance Academy, hun tweede samenwerking. Zowel mijn dochter als ik vinden deze reeks stukken beter. De decors zijn veel gedetailleerder uitgewerkt. Er is veel meer variatie in de grappen en de humor is gelaagder. Vooral de toverformules zijn vaak bijzonder grappig en inventief.
0 Comments
Tekst / tekeningen : Yann / Surzhenko
Le Lombard, 48 blz., SC : 7,95 euro Blij weerzien Thorgals dochter Wolvin is het wachten meer dan beu. Samen met het betoverde aapje Yasmina trekt ze naar Bag Dadh waar haar vader voor het laatst gezien werd. Dit staat te lezen in het 34ste album van de moederserie. Onderweg ontmoet ze een oude bekende : de dwerg Tjazhi. Ook hij is op zoek naar Thorgal. Zijn volkje wordt immers onderdrukt door de boosaardige clan van de zwarte Alfen. Lolth, hun wrede koningin, wil de complete chaos laten losbarsten door de wortels van de legendarische levensboom Yggdrasil door te hakken. De dwergen worden verplicht om steeds scherpere en betere bijlen te ontwikkelen om dit mogelijk te maken. Maar Wolvin kent een metaal dat nog net dat tikkeltje sterker is dan alle andere metalen: het metaal-dat-niet-bestaat waaruit het sterrenwiegje waarmee Thorgal als baby op aarde terecht kwam, gemaakt was. Je leest het al: scenarist Yann schreef dit album bij elkaar vol met knipogen en verwijzingen naar voorgaande albums. Het is dan ook een opeenvolging van hernieuwde ontmoetingen met ondermeer de verbannen Volsung van Nichor, de myterieuze sleutelbewaarster, Vigrid, godin Frigg met haar gevleugelde katten… Toch is dit album veel meer dan een hommage-album. Het barst van de actie en brengt een vlot leesbaar verhaal in beeld. Geen overdreven grote tekstballonnen of uitpuilende testvakken, noch een al te complexe intrige. Net daar wringt het al enkele jaren in de hoofdreeks. Hopelijk slaagt pas aangestelde nieuwe scenarist Xavier Dorison erin om ook de hoofdreeks een nieuw elan te geven. Tekst / tekeningen : deel 3 : Blengino / Bennato
Tekst / tekeningen : deel 4 : Blengino / Sarchione Daedalus, 56 blz., SC : 8,95 euro Moord in Egypte en een dievenkoning De zeven antieke wereldwonderen? Velen onder ons hebben ze waarschijnlijk nog allemaal uit het hoofd moeten leren in de middelbare school. In de conceptreeks 7 Wonderen vormen deze zeven gebouwen het decor van telkens één album. In album drie draait alles rond de mysterieuze omstandigheden waarin de vuurtorenwachter Adronichos van de beroemde Pharos van Alexandrië om het leven kwam. Hij stond al in brand toen hij uit de toren viel. Is dit een stom toeval, een ongeluk, zelfmoord of misschien moord? Ptolemaeus II, een van de ex-generaals van wijlen Alexander de Grote, krijgt de opdracht deze zaak te onderzoeken. Hij rekent hiervoor op zijn trouwe commandant Kostrates. Zijn onderzoek brengt hem in contact met Fenicische smokkelaars en ook de beroemde Griekse wiskundige Archimedes zal een rol spelen… In het vierde album in deze reeks speelt kruimeldief Abder Phoenix de hoofdrol. Samen met zijn vriend Demetere wil hij voor een keer een grote kraak doen. Hij zet zijn zinnen op het heiligdom van Artemis in de grootste tempel ooit door mensenhanden gemaakt in het Turkse Efeze. Daarvoor hebben ze wel een infiltrante nodig die durft de rol van hogepriesteres op te nemen… Gelukkig kent Abder de geschikte kandidaat voor deze job: zijn ex-liefje Daphne die momenteel werkt als actrice. Maar al snel blijkt dat er nog kapers op de kust zijn. Het vierde album vond ik stukken beter dan het derde. Zowel tekentechnisch als op vlak van scenario. Het verhaal is minder complex en ook een pak minder obscuur en dus veel aangenamer om te volgen. Het tekenwerk van Sarchione oogt ook verzorgder dan de tekeningen van Bennato. De inkleuring van het eerste deel is ook vaak te donker. Het past bij de sfeer maar het verdoezelt ook de vaak slordig in beeld gebrachte decors. Jammer. Tekst / tekeningen : Bruno De Roover / Luc Cromheecke
Blloan, 56 blz., HC : 16,95 euro Niets in de natuur is lelijk Charles-François Daubigny? Waarschijnlijk doet deze naam niet meteen een belletje rinkelen. Daubigny was een Franse natuurschilder uit de negentiende eeuw. Hij is echter nooit beroemd geworden. Toch heeft hij best wel een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de schilderkunst. Hij was immers een van de allereerste schilders die naar buiten trok om te werken. Wie buiten schildert, moet immers totaal anders te werk gaan. De lichtinval verandert voortdurend waardoor je sneller moet werken en je vaak verplicht bent om je te beperken tot het weergeven van impressies. Niet toevallig kan je Daubigny dan ook beschouwen als een voorloper van latere beroemde impressionisten als Monet, Manet en Van Gogh. Deze laatste was een groot bewonderaar van de vergeten schilder Daubigny. Een van zijn laatste werken was dan ook getiteld De tuin van Daubigny. Een knap eerbetoon, zeg maar. Over het leven van Daubigny bestaat er bijzonder weinig informatie. Strips over zijn leven waren er tot nu al helemaal niet. Dit oneshot is zeker geen gewone stripbiografie. De lezer krijgt geen lappen tekst voorgeschoteld maar krijgt slechts enkele fait-divers uit het leven van Daubigny te lezen. Belerend of diepgravend is het scenario van Bruno De Roover (bekend van ondermeer J.Rom en Café Cowala). De sfeer zit goed maar ik miste toch wat ‘body’ in dit verhaal. Het tekenwerk van Luc Cromheecke (vooral bekend van absurde gagstrips als Plunk, Roboboy en Tom Carbon) kon me wel bekoren en past perfect bij het lichtvoetige verhaal. De sfeervolle cover springt in het oog en binnenin kreeg hij de kans om een aantal paginagrote afbeeldingen te maken. Aan de inkleuring is ook opvallend meer aandacht besteed dan bij zijn andere reeksen. Voor een biografie over een schilder is dat dan ook een must. Cromheecke toont nog meer dan ooit tevoren dat hij een groot tekenaar is. Een tekenaar die te vaak onderschat wordt, zeker in zijn eigen Vlaanderen. Wie dus nog niet helemaal overtuigd was, zal door het lezen van dit verhaal zeker toegeven dat Cromheecke een begaafd stripmaker is. De erkenning voor zijn oeuvre met de Bronzen Adhemar 2016 is dan ook meer dan terecht. Tekst / tekeningen : Wilbert van der Steen / Marc Legendre
Strip2000, 48 blz., SC : 8,95 euro Met spoken en monsters wordt niet gelachen Het inuïtmeisje Ayak, haar trouwe vijfvoeter Por en de cryptozoöloog gespecialiseerd in fabeldieren schepen in richting Schotland. Aan boord van de ferry maken ze kennis met Scottie en zijn Schotse terriër Cranky. Ze leren er ook Sammy, een zogenaamde ietsoloog en look-a-like van tante Sidonia, kennen. Samen met Sammy gaan ze op zoek naar een mysterieus ‘iets’ in de Schotse lochs. Ze willen allemaal hetzelfde: de eerste zijn om een nieuw fabelachtig dier te mogen aanschouwen in de mistige Schotse highlands. Whisky, kilts, doedelzakken, haggis, gierige rosse snoren… alle Schotse stereotypen zijn in dit derde album van Ayak + Por aanwezig. In 2014 verscheen het eerste album in deze verrassende reeks. Toen was het nog een bundeling van drie kortverhalen. Het was ook voor mij de allereerste kennismaking met het werk van illustrator-tekenaar Wilbert van der Steen. Ik viel als een blok voor zijn tekenstijl. Zijn tekeningen hebben iets verfrissend, iets magisch, iets feeërieks. Het viel me meteen op, het onderscheidde zich in het overaanbod van nieuwe titels en nieuwe reeksen. Ook de opvallende inkleuring met egaal ingekleurde plaatjes in de meest uiteenlopende (lees: gewaagde) kleuren en creatieve paginaopbouw, sprongen meteen in het oog. De humor en fantasie-elementen van veelschrijver Marc Legendre konden me eveneens onmiddellijk bekoren. Het talent van beide heren zorgde voor heerlijke feelgood-verhalen. Gewoon nostalgische kinderverhalen waar ook volwassenen voor kunnen vallen. Je kan je als lezer blijven verliezen in de fabelachtige decors vol details. Maar jammer genoeg duren ook hier mooie liedjes niet lang. Tekenaar Wilbert van der Steen vertrouwde me tijdens het stripfestival van Breda toe dat dit derde album het laatste is in de reeks. Ik mis de reeks nu al. Het is er eentje om te koesteren. Het verdient een zo groot mogelijk lezerspubliek. Ik zal in elk geval nog meermaals deze albums uit de kast halen om van de betoverende sfeer te proeven. Eindigen in schoonheid is het in elk geval. Toch nog eindigen met goed nieuws: beide heren broeden momenteel op een nieuw project. Ik begin nu al af te tellen… |
Archives
April 2024
|