Tekst / tekeningen : Zidrou / Aimée de Jongh
Blloan, 144 blz., HC : 22,50 euro Life begins at 60 Odysseus is een weduwnaar van 59. Hij verliest zijn job als verhuizer na een zogezegde ‘afslanking’ van zijn firma. Hij verloor zijn dochter op een kermis in Rijsel toen ze zestien was. Dan is er nog zijn zoon Julien, een dokter die enkel leeft voor zijn job. Mediterranea is een vrouw van 62. Ze is een ex-naaktmodel en runt nu een kaaswinkeltje dat ze heeft overgenomen van haar net overleden moeder. Dat de wegen van beide personen elkaar zullen kruisen berust puur op toeval. Maar deze toevallige ontmoeting zal voor een nieuwe adem in hun leven zorgen. Scenarist Zidrou brengt eens te meer een boeiend emotioneel verhaal. Geen spectaculaire intrige maar alledaagse situaties. Een verhaal waar hij op korte tijd een patent lijkt op te hebben na pareltjes als Lydie (met Lafebre) en Michel (met Roger) . Bloesems in de herfst is een hedendaagse reflectie over de toenemende vergrijzing. Vandaag worden mensen nu eenmaal gemiddeld een pak ouder. Het lichaam takelt sneller af dan de menselijke geest en dat opent nieuwe kansen. Hartverwarmend om te zien en te lezen dat je leven niet voorbij is als je de zestig nadert of al voorbij bent. Er staat geen leeftijd op het aangaan van nieuwe vriendschappen, het ontdekken van een nieuwe liefde en genieten van passie op latere leeftijd. Zidrou verdeelt zijn verhaal in zeven hoofdstukken. De eerste hoofdstukken zijn eigenlijk monologen van respectievelijk Odysseus en Mediterranea. Na hun ontmoeting is er ruimte voor dialogen. Het geheel van alledaagse situaties mondt uiteindelijk uit in een wel heel verrassend slot. Zidrou koos voor de Nederlandse ‘rising star’ Aimée de Jongh (bekend van haar strookjesstrip Snippers waar ze na negen albums recent een punt achter zette) om dit verhaal in beelden om te zetten. En wat voor beelden! Met sprekend gemak, oog voor precisie en naturelle flair creëert ze de ene na de andere knappe pagina. Ze beschikt over een heel sterk visueel talent. Mij zijn vooral de vier bladzijden bijgebleven waarin Odysseus en Mediterranea voor het eerst seks hebben. Tekstloos, zonder kaders en met een totaal andere inkleuring brengt ze dit intieme moment meesterlijk in beeld. Deze tekeningen worden ook deels gebruikt als achtergond voor de titelpagina van het boek. Ook blz. 74 – 75 zijn subliem. Het verouderingsproces van Mediterranea wordt daar getoond in een gewaagde pagina-opbouw waar ingezoomd wordt op allerlei uitgezakte en/of gerimpelde lichaamsdelen. En dan zijn er nog de subtiele knipoogjes naar haar vorige oneshot in zwartwit De terugkeer van de wespendief uit 2014. Op blz. 79 en 119 kan je de twee silhouetten van vogels opmerken die ook in De wespendief te zien waren. En ook de boekhandelaar op blz. 135 dook al op in dat album. Details? Ja, maar ze bewijzen dat Aimée de Jongh dit verhaal met veel zin heeft gemaakt. Voor wie nog twijfelt? Ga dit album halen. De cover zal sowieso opvallen. Want geef toe, hoeveel strips ken je met enkel maar twee naakte bejaarden op de kaft? Ik vind het nu al een van de beste albums van 2018. Dikke aanrader!
0 Comments
Tekst / tekeningen : Zidrou / Bosschaert
Le Lombard, 72 blz., HC : 15,95 euro 28 weken op de sofa Sybil is drie maanden zwanger van een broertje of zusje voor hun dochtertje Samantha wanneer ze plots een bloeding krijgt. Ze moet op doktersvoorschrift per direct plat iggen. Zes maanden platliggen is voor niemand een pretje. Urenlang surfen, stapels strips lezen, je volproppen met choco prince-koeken, bingewatchen… alles gaat ooit vervelen. Het hele album door volg je als lezer hoe Sybil die ellenlange periode op de sofa probeert door te komen. Veel actie zit er niet in. Horizontaal is vooral een praatstrip. Quasi alle pagina’s spelen zich binnenskamers af en dan nog binnen de vier muren van één en dezelfde kamer. Zidrou koos voor Bosschaert omdat hij zo sterk is in het weergeven van emoties. En emoties, dat is waar het in dit album om draait. Bosschaert excelleert in het tekenen van gevoelige scènes. Ook de scènes waarin Sybil in haar blootje wordt getoond (liggend in een warm bad of liggend op haar bed terwijl manlief haar bolle buikje met amandelolie inwrijft) zijn een kolfje naar Bosschaerts hand. Hij verwerkt ook fijne knipoogjes naar albums van zijn hand in het verhaal. Zo zal de opmerkzame lezer Dog Mengo (blz. 12) en een album van Sam (blz. 27) ontdekken. Op de grond slingert ook nog Sugar van de Vlaming Serge Baeken (blz. 18) rond. De inkleuring van Julie Swolfs (jawel, dochter van) viel me wel tegen. Zowel de tekening op de cover oogt wat flets door die oranje inkleuring en ook binnenin is het al oranje tinten wat de klok slaat. Vooral het afschuwelijke oranje behangpapier gaat op de duur storen. Ik had Bosschaert liever zelf de inkleuring voor zijn rekening zien nemen. Tekst / tekeningen : Di Giorgio / Mormile
Daedalus, 48 blz., SC : 8,95 euro Liefdesperikelen uit het verleden Hoofdpersoon Takeo komt opnieuw in contact met de knappe Sekiyo, zijn jeugdliefde. Ze komt hem om hulp vragen. Ze wil graag dat Takeo haar helpt om Kozaemon te vinden. Kozaemon is haar verloofde. Hij verdween plots tijdens een avondje skinny dipping. Deze zoektocht wekt bij Takeo de ene flashback na de andere op. Twintig bladzijden in totaal wordt Takeo in het verleden teruggekatapulteerd vol herinneringen aan hoe ook zijn vrouw Sayuri plots verdween. Al deze pagina’s zijn makkelijk herkenbaar aan de perkamentkleurige achtergrond. Het vorige album viel me wat tegen qua verhaal en ook qua tekeningen. Het leek allemaal wat haastwerk. Maar met dit elfde album staat de reeks Samoeraï weer helemaal op het juiste spoor. Echt een verschil van dag en nacht tussen dit en het vorige album. Knappe pagina-opbouw, heerlijk gedetailleerde tekeningen, een sfeervolle inkleuring, actiescènes maar ook (en vooral) focus op het gevoelsleven van de (hoofd-)personages. De vitaliteit en elegantie is weer helemaal terug. Ik ben een gelukkig man. Tekst / tekeningen : Di Giorgio / Vax
Daedalus, 48 blz., SC : 8,95 euro De Kleine Takeo We hebben in 2007 hoofdpersoon Takeo leren kennen. Voor mij was het liefde op het eerste gezicht. De reeks kon me enorm bekoren en dat is in de loop van de jaren altijd zo gebleven. Al moet ik eerlijkheidshalve bijzeggen dat er hier en daar een wat minder geslaagd album is tussengeslopen. Nu is er dan de spinoff Samoerai Origine. De titel van de reeks zegt het al: in deze reeks wordt er gefocust op de jonge jaren van Takeo. In dit eerste verhaal zijn we getuige van een duel tussen Takeo en een van zijn leermeesters. Takeo verwondt hem door een aanval in de rug. Een ongehoorde handeling bij het kendo. Het past niet dat je de list verkiest boven een eerlijk gevecht. Daarom moet hij zijn klooster halsoverkop verlaten. Steun krijgt hij van zijn vriendinnetje Eiko en van zijn meester Izameon. Hij brengt de jonge Takeo bij Kazé, een van de beste schermmeesters van het land. Daar krijgt Izameon ook een opdracht. Hij moet de zogenaamde Onna-Bugeisha Tomce begeleiden. Zij beschikt over magische krachten om aanslagen op het koninkrijk af te slaan. Een spannend begin van deze spiksplinternieuwe spinoff. Het tekenwerk van Vax, bij ons vooral bekend door die andere samoeraï-reeks Senseï, levert goed tekenwerk af. Sfeer creëren lukt hem bijzonder goed maar hier en daar stoorde me toch wat het gebrek aan details. Een veelbelovend begin dus die doet terugdenken aan de hoogdagen van de moederreeks. Tekst / tekeningen : Etienne Davodeau
Microbe, 180 blz., HC : 50 euro, gelimiteerde oplage : 99 exemplaren Herkenbare alledaagse emoties in een pakkend verhaal Lulu is een uitgebluste vrouw van veertig. Na een alweer mislukt sollicitatiegesprek heeft ze er genoeg van en besluit haar opvliegende man Tanguy samen met hun drie kinderen: Morgane en de tweeling Pablo en Jules, achter te laten. Lulu heeft nood aan ‘alleen’-zijn. Ze wil zichzelf daarom deze onuitgegeven vakantie gunnen. Ze schrikt zelf van haar eigen moed om dit intuïtieve avontuur aan te gaan. In totaal zal ze negentien dagen wegblijven en tal van kleurrijke personages op haar pad ontmoeten. Zo valt ze voor de charmes van Charles, beleeft verrassende momenten met het oude besje Marthe en is op haar beurt een inspiratiebron voor de depressieve Virginie. In het Frans verscheen dit album al in 2010 bij de Parijse uitgever Futuropolis. Etienne Davodeau doet opnieuw waar hij goed in is. Hij brengt een knap opgebouwd verhaal geschreven als een intelligent raamverhaal. Alles wat Lulu beleeft krijgt de lezer te horen en te zien via een verteller en een boeiende voice-over. Verwacht je niet aan spectaculaire intrige maar wel aan een verhaal waarin alles draait rond herkenbare alledaagse situaties en diepmenselijke gevoelens. Deze strip laat zijn sporen na. Als je na het lezen aan het verhaal blijft denken, dan weet je dat Davodeau in zijn opzet geslaagd is. De realistische gelaatsexpressies dragen bij tot het leesplezier. Als lezer zit je als het ware op de eerste rij om de ommekeer in het leven van Lulu mee te maken. Je ziet van heel dichtbij hoe de uitgebluste blik plaatsmaakt voor een glimlach. Haar herwonnen vrijheid laat haar toe om te ontsnappen uit de schaduw van de dagelijkse sleur. Grote dank aan de nog jonge uitgeverij Microbe om dit pareltje uit de anonimiteit te halen. |
Archives
April 2024
|