Tekst / tekeningen : Renaud Dillies
Strip2000, Collectie Gorilla, 80 blz., HC : 14,95 euro Mijn trompet en ik Little Rice Duck is een getalenteerde muzikale eend. Hij is een echte trompetvirtuoos en hangt vaak rond in de Tequila Sunrise, een rokerige jazzclub in Westwood. Zijn muze is de knappe Betty, de zogenaamde ‘Lady Jazz’. Op een dag draait ze hem echter de rug toe en dumpt hem voor een steenrijke kater. Voor Rice is dit een bijzonder zware klap. Hij sukkelt in een depressie en raakt zijn andere grote liefde, zijn trompet, kwijt. Voor hem de hoogste tijd om het over een totaal andere boeg te gooien. Dit oneshot was in 2003 het debuutalbum van Renaud Dillies. Al die jaren bleef dit album onvertaald liggen maar gelukkig vist Strip2000 dit verhaal op. De krasserige tekenstijl die we al kenden van de twee albums die door Blloan werden vertaald (‘Abeltje’ in 2013 en ‘Dromen en Muizenissen’ in 2011) waren al vanaf het debuut aanwezig. Elke bladzijde bestaat uit dezelfde opbouw: zes identieke vierkantjes die elk een aparte tekening voorstellen of in elkaar doorlopen en zo een grotere tekening vormen. Door voortdurend te wisselen van standpunt zorgt Dillies toch nog voor voldoende schwung en verrassingen. Geef toe, het gebeurt niet vaak dat je in strips extreem inzoomt op een traan, een wenkbrauw, een dampend kopje koffie of een handjevol zandkorrels. Het oogt misschien allemaal wat kinderlijk maar dit is zeker geen hapklaar verhaaltje voor een jong publiek. Daarvoor is de thematiek van liefdesverdriet, geweld en sabotage toch bij momenten iets te zwaar op de hand. Maar bovenal geeft het poëtische en muzikale de doorslag. Een knap album. Al vrees ik dat de onopvallende, donkere cover te weinig opvalt om écht een groot lezerspubliek te bereiken. Maar geef dit verhaal een kans. Je zal er geen spijt van krijgen.
0 Comments
Tekst / tekeningen : David Ratte
Strip2000, Collectie Gorilla, 48 blz., HC : 14,95 euro Laat mijn volk gaan! Yona loopt er gefrustreerd bij. Hij is wel nog altijd de rijke adviseur van de Egyptische farao. Maar hij ziet met lede ogen aan hoe alles misloopt door de komst van Mozes. In een razende tempo laat hij negen verschrikkelijke plagen over Egypte neerdalen. Zo verandert het water van de Nijl in bloed, er strijken kikkers, muggen, sprinkhanen en horzels neer over de bevolking. Het vee sterft, er volgen hagelbuien, er breekt builenpest uit en het blijft drie dagen na elkaar pikdonker. Toch wil de farao niet buigen. Maar hoe zal de farao reageren als de tiende plaag neerdaalt waarbij elke eerstgeborene zal sterven… Het verhaal van Mozes die zijn volk uit de slavernij wil bevrijden, is voor de meesten onder ons bekend. En toch houdt stripmaker David Ratte er de schwung in. Hij serveert opnieuw een mix van humor en actie. Vooral de spitsvondige humor kon mij opnieuw bekoren. Humor vind je echt overal: in de dialogen (Zeg niet ‘Verdomde joodse immigranten’ maar wel delinquente Egyptenaren van israëlische afkomst!), in denkballonnen, in de tekeningen van de beroemdste Egyptische goden Horus, Sobek, Hapy en Thot en voor de opmerkzame lezers zijn er ook grappige situaties terug te vinden in de hiërogliefen (zoek maar eens naar het mangapersonage Totoro uit één van de bekendste films van Miyazaki). Deze reeks viel al meermaals in de prijzen bij onze zuiderburen. Dat is meer dan terecht. Dankzij uitgeverij Strip2000 hebben we onze achterstand op de Franse uitgaves bijna volledig goedgemaakt. Nog twee albums te gaan en we zijn weer helemaal ‘mee’. ‘De Reis van de Vaders’ en deze nevenreeks behoren tot het beste wat in tot nu toe onder het label van Gorilla is verschenen. Ben je nog niet vertrouwd met deze reeksen? Niet meer twijfelen en ga deze albums ontdekken! Neanderthaler n° 3 : De meuteleiderTekst / tekeningen : Roudier
Daedalus, 56 blz., SC : 8,95 euro Slotalbum van twee knappe trilogieën Historisch correcte strips over de Prehistorie zijn bijzonder zeldzaam. Scenarist en tekenaar Emmanuel Roudier bewijst met de drieluiken ‘De Strijd om het Vuur’ en ‘Neanderthaler’ dat het wel mogelijk is zonder in clichés als ‘Toenga’ en ‘Ta-Ar’-strips te vervallen. Uitgeverij Daedalus brengt van beide reeksen het afsluitende derde deel in het Nederlands tegelijk op de markt. In ‘De Oorlog om het Vuur’ lazen we al hoe Naoh, Nam en Gaw vrede sloten met een kudde mammoeten om vervolgens opgejaagd te worden door een stam agressieve rode dwergen. Met de hulp van de verder geëvolueerde ‘Mannen-zonder-Schouders’ verslaan ze die dwergenstam. Het drietal steekt veel van hen op. Zo leren ze ondermeer hoe je kan jagen met een werpspeer en zo prooien vanop een veel grotere afstand te doden. En vooral leren ze hoe je wanneer je maar wil op eigen houtje vuur kan maken. Daar draait het in het voortbestaan van een stam uiteindelijk om. Bij het tekenen van beren, mammoeten, neushoorns blinkt Roudier enorm uit. Maar toch kwamen sommige plaatjes als haastwerk bij mij over. Ook het scenario leest niet erg vlot. De trilogie is gebaseerd op de Franse succesroman van Rosny Ainé. Dat geeft vrij grote lappen tekst tot gevolg in tekstvakken. Dat remt toch enigszins een vlotte lezing. Sommige tekstjes komen nogal hoogdravend en literair over. Ik ben enthousiaster over het andere drieluik ‘Neanderthaler’. Met ‘De Meuteleider’ valt ook het doek over dit prehistorisch drieluik. In het vorige album legde Laghou, de manke, beslag op een uniek jachtkristal. Hij maakte hiermee een unieke speer. Dat kristal wordt van hem weggenomen door zijn haatdragende broers. Ze laten Laghou voor dood achter. Gelukkig is er de hulp van Mana, Narok en Ossaï die hem meenemen naar het kamp van de Maan en hem weer opknappen. Laghou zint op wraak wanneer hij helemaal hersteld is. Mana heeft inmiddels haar leertijd achter de rug en is nu een volmaakte genezeres en experte in genezende zalfjes en drankjes. Samen met haar en de twee stoere krijgers Narok en Ossaï gaat hij op zoek naar zijn broers. In het Frans verscheen dit album al in 2011. Het tekenwerk van Roudier uit die periode bevalt me meer dan zijn recentere werk. Roudier tekent hier robuuster en ruwer. Minder verfijnd en dat verhoogt de authenticiteit voor een verhaal als dit. Hier geen spoor van grote lappen tekst maar veel sfeerschepping door tekstloze (halve) pagina’s. Topwerk ! Tekst / tekeningen : Lesparre / Demare
Daedalus, 56 blz., SC : 8,95 euro Quasimodo gaat kokkerellen Op de middelbare school leerden we allemaal dat Apollo de Griekse god van het licht, de muziek en de poëzie is. Hij is ook de god die via de mond van de orakelpriesteres Pythia de toekomst voorspelt. Apollo is jaloers op de knappe Melos. Melos is immers heel geliefd bij de bloedmooie liefdesgodin Aphrodite. Daarom verandert Apollo hem in een misvormde bultenaar. Maar Melos geeft niet zomaar op. Hij wil ook in zijn nieuwe gedaante indruk maken op Aphrodite. Hij weet dat ze gek is op unieke voedsel met unieke smaken. Daarom besluit hij in de leer te gaan bij de Saters en de zogenaamde Maenaden, de nimfen van de feestgod Dionysos. Zij kunnen hem inwijden in allerlei keukengeheimen. Ik heb enorm genoten van dit album. Voor mij het beste tot nu toe in de reeks. Het verhaal boeit van begint tot einde. Er is humor dankzij de geile grappen en wulpse grollen van de Saters, veel actie en bloedvergieten en enkele wel heel expliciete seksscènes. Het tekenwerk van Demare (ook bekend van de fantasyreeks ‘Merlijn’) is knap en spat echt van de pagina’s. De digitale inkleuring is het enige minpuntje van dit album. Verhalen uit de Griekse mythologie verdienen een minder flashy inkleuring vind ik. Maar dat is muggezifterij want ‘Orakel’ blijft voor mij een aanrader. Tekst / tekeningen : Léo
Dargaud, 56 blz., SC : 7,95 euro Léo blijft boeien Planeet GJ1347-4 is een kruispunt waar allerlei volkeren uit het heelal terechtkomen na ongelukken met de zogenaamde kwantumstoringen. Van het oorspronkelijke team dat we in het eerste deel van deze reeks leerden kennen zijn er ondertussen al twee overleden, ééntje vermist en een andere is gevangengenomen door vreemde zeewezens. Hoofdrolspeelster Manon is een van de missieleden die nog altijd in leven is. Samen met haar liefje Max, het koppel Alex (die ook nog altijd stiekem op Manon verliefd is) en Ilse en de twee katachtige wezens Antac en Selkert gaan ze op zoek naar hun vroegere metgezellen. Pittig detail: ze zijn door een kwantumstoringsbundel zes jaar vooruitgeworpen in de tijd. Om uit te vissen waarom de kwantumanomalieën zich op één bepaalde plaats voordoen, gaan ze op verkenning. Hierbij worden ze echter opnieuw aangevallen en een nieuwe tijdsprong van maar liefst 93 jaar trekt de groep voor de zoveelste keer uit elkaar. Er zijn zo van die stripmakers die een heel eigen, superherkenbare stijl hebben. Er zijn zo van die stripmakers die voor elke nieuwe reeks in hetzelfde potje blijven roeren. Er zijn zo van die stripmakers die je als lezer boeien vanaf het begin van hun loopbaan. De Braziliaanse Fransman Léo voldoet voor mij aan al de voorgaande kenmerken. Ik ben echt een fan van het eerste uur. Aldebaran, Betelgeuze, Antares, Kenya, Namibia… Na tientallen verhalen blijft hij elk album opnieuw verrassend uit de hoek komen. Verrassen doet hij voornamelijk door zijn blijvende creativiteit en inventiviteit voor het bedenken van nieuwe monsters, voertuigen, interne diepmenselijke strubbelingen en relatieconflicten. Op het niveau van de tekeningen blijft alles bij het vertrouwde: vrij statische stijl, rondborstige vrouwen en de pagina’s met niets anders dan ‘talking heads’ zijn ook nu weer van de partij. Maar dat stoort geenszins. Ik blijf een bijzonder groot bewonderaar van alles wat de man maakt, zowel als scenarist maar zeker ook als tekenaar. Laat het afsluitende vijfde album van deze reeks maar komen. Leve ‘Koning’ Léo ! Tekst / tekeningen : Sardou / Duarte
Le Lombard, 56 blz., SC : 7,95 euro Keizerrijk wankelt door paardenrennen 532 na Christus. Constantinopel. In het oosten van het Romeinse Rijk regeren keizer Justiniaus en Theodora over het Byzantijnse rijk. Maar van de glorie van het ooit fiere Romeinse Rijk blijft niet veel meer over. Veel onderlinge verdeeldheid. Gekibbel zowel in het leger als in de hogere kringen. Meestal is in een dergelijke situatie niet veel nodig om het kruitvat te doen ontploffen. De lont aan het kruitvat ligt in de paardenrenbaan wanneer twee supportersclans, de Blauwen en de Groenen, met elkaar op de vuist gaan. Tibillus, één van de leiders van de Blauwen, wordt vermoord. De Blauwen worden in normale omstandigheden altijd door de keizer gesteund maar wanneer men vermoedt dat de keizerlijke garde achter de moord zit, zijn de Blauwen plots woest op de keizer. Een bloedige oproer is het gevolg. In al deze chaos probeert de roofdierentemmer Maxentius, een vertrouweling en ex-minnaar van keizerin Theodora, de echte waarheid te ontdekken. In het tweede album probeert de keizer zijn stad opnieuw op te bouwen en de keizerin (hier Augusta genoemd, vrouwelijk van Augustus de Verhevene) gaat op missie om haar populariteit op te krikken. Justinianus trekt naar Carthago om zes eeuwen na de Punische oorlogen opnieuw met Carthago af te rekenen. Keizerin Theodora trekt ten strijde tegen de Vandalen. Ze wil dat Maxentius haar vergezelt. Dat hij daarvoor zijn vrouw Anastasia en zijn zoontje moet achterlaten, moet hij er dan maar bijnemen... Twee albums van een nieuwe reeks tegelijk op de markt gooien getuigt van groot vertrouwen van de uitgever. Maxentius treedt qua sfeerschepping en genre in de voetsporen van andere peplumstrips als Alex en Murena. Het scenario kon mij boeien. Als geschiedenisleerkracht koop ik sowieso alle strips die zich in de Klassieke Oudheid afspelen. Ik vind het een goed idee om een verhaal te brengen uit een periode van de Romeinse geschiedenis die nog niet vaak behandeld werd in de 9de Kunst. Het tekenwerk van Carlos Rafael Duarte kon me niet altijd overtuigen. Bij momenten blaast hij je van je sokken. Zo is er de heel knappe cover van het eerste album. In elk deel is ook een indrukwekkende dubbelpagina terug te vinden die toont tot wat de Spanjaard echt in staat is: eentje die het bloedbad in de hippodroom toont en een tweede die het visioen van Maxentius in beeld brengt vol afbeeldingen van de keizerin in weinig verhullende kledij en tal van verleidelijke poses. Toch miste ik bij momenten vloeiend tekenwerk. Het oogt allemaal toch wat te stijfjes. Qua tekenstijl leunt deze reeks dus meer aan bij de statischere reeksen als Alex en Cassio. Wie knappe realistische tekeningen à la Murena of De Adelaars van Rome verwacht, zal toch wat op zijn honger blijven zitten. Echt vloeiend is het allemaal niet. Maar voor een debuutreeks kan dit toch tellen. Duarte is toch een naam die ik in de gaten zal houden in de toekomst. Tekst / tekeningen : Bonhomme
Lucky Comics, 64 blz., SC : 7,95 euro Hommage met heel veel respect Lucky Luke komt aan in het stadje Froggy Town. Zijn passage zal niet onopgemerkt blijven. De locals kunnen zijn hulp goed gebruiken bij het oplossen van een diefstal. De postkoets die het goud van de mijnwerkers vanuit Silver Canyon bracht, is immers overvallen. Dat betekent een regelrechte ramp voor de plaatselijke economie. Een oude indiaan wordt als schuldige geviseerd maar er zijn evenveel vermoedens dat sheriff Bone achter de overval zit. Het is aan Lucky Luke om de waarheid te achterhalen. Daarbij krijgt hij de hulp van een andere eenzaat, Doc Wednesday. Matthieu Bonhomme gooit de voorbije jaren hoge ogen met zijn reeks Esteban en ook de humoristische western Texas Cowboys (op scenario van duizendpoot Trondheim) kon op veel bijval rekenen. Nu pakt hij uit met een oneshot over één van zijn lievelingsreeksen aller tijden. En het moet gezegd dat hij hij deze hommage op een schitterende manier heeft gemaakt. Knap tekenwerk, een inkleuring die doet denken aan de hoogdagen van Morris met figuren en decors in éénzelfde kleur. Er is ook plaats voor humor. Zo is er een cameorol van stripcowboy Jim Cutlass (bekend van de gelijknamige reeks van Giraud en later Rossi). En ik moet zeker ook de running gag over Lukes rookgedrag vermelden. Bonhomme legt op een humoristische manier uit waarom Lucky Luke gestopt is met roken. Een album om te koesteren in een jaar waarin Lucky Luke zijn 70ste verjaardag viert. |
Archives
April 2024
|