Tekst / tekeningen : Kraehn / Millien
Daedalus, 56 blz., SC + HC Kinderarbeid langs de Amazone Hoofdpersoon Gil St-André besluit op het einde van zijn vakantie in Frans Guyana om nog een bezoekje te brengen aan Jordan, een jeugdvriend die we in deel 11 al leerden kennen. Hij heeft zelf een vliegbrevet en besluit dan ook een watervliegtuigje te huren en naar Maripasoula te vliegen op de grens met Suriname. Terwijl hij over de Amazonerivier vliegt merkt hij plots een primitieve prauw op. In het gammele bootje zitten kinderen en twee bewapende volwassenen. Wanneer ze het vliegtuigje van Gil in de gate krijgen, proberen ze te ontkomen. Gil ruikt onraad en informeert zich bij de lokale autoriteiten. Blijkt dat het om een bende illegale goudzoekers gaat. Zij ontvoeren kinderen van indianenstammen om hen als dwangarbeiders tewerk te stellen. De meisjes om te koken en voor seks. De jongens voor het keiharde ontginningswerk in de goudmijnen. Gil wil dat de politie ingrijpt maar die lijken niet echt happig om mee te werken. Hij besluit zelf op onderzoek te gaan. Hierbij krijgt hij hulp van de bloedmooie Laura, een blanke lerares Engels en Frans in een lokaal schooltje. Scenarist Kraehn snijdt in dit dertiende album een heel controversieel en jammer genoeg actueel thema aan. Tekenaar van dienst (sinds het vorige album) is Chrys Millien. Na stopzetting van de nochtans geslaagde reeks De Vliegenier is hij verantwoordelijk voor het tekenwerk. En dat doet hij echt met verve. Zijn tekenwerk is echt af. Van indrukwekkende bovenaanzichten van de Amazone over tal van exotische fauna en flora (ara’s, slangen, giftige mieren en gigantische spinnen) en actiescènes tot verleidelijke scènes waarin Laura de hoofdrol speelt: Millien schudt het schijnbaar probleemloos uit zijn vingers. Het is alweer twee jaar geleden dat er nog eens een vertaling verscheen van deze langlopende realistische actiereeks. In het Frans verschenen al veertien albums ondertussen. Over het vorige album liet ik me niet zo positief uit omdat er te veel voorkennis nodig was om alles goed te kunnen volgen. Dat is nu veel minder het geval en dat vond ik een verademing. Puik tekenwerk en een aantal onverwachte gebeurtenissen naar het einde toe maken van dit album een aanrader.
0 Comments
|
Archives
Maart 2024
|