Tekst / tekeningen : Dorison / Meyer
Dargaud, 56 blz., SC : 7,95 euro Een bloeddorstige kwakzalver en zijn maraboe Hoofdpersoon en doodgraver Jonas Crow wordt nog altijd gezocht voor een aantal moorden die hij aan het eind van de burgeroorlog zou gepleegd hebben. Hij is nog altijd op pad in het gezelschap van de nukkige Chinese immigrante Lin en de charmante ex-gouvernante Rose. Ze gaan op zoek naar de zogenaamde ‘Reus van Sutter Camp’, een oude bekende van Jonas. Ze kwamen op zijn spoor na een ontmoeting met kolonel Charley Warwick. Vroeger stond de ‘Reus’ als moordenaar bekend, nu trekt hij rond als kwakzalver-chirurgijn Jeronimuo Quint met allerhande wonderdrankjes. Zijn manier om patiënten te ‘behandelen’ kan niet bepaald koosjer genoemd worden. Jonas moet proberen hem op te sporen en vooral hem een halt toe te roepen. Deze originele western blijft ook nu weer verbazen. Het scenario van Dorison is spannend en meeslepend. Het realistische tekenwerk van Meyer blijft ook van een bijzonder hoog niveau. Als een volleerd cineast wisselt hij originele kadreringen af en zo krijg je een verrassende pagina-opbouw (zoals ondermeer de paginagrote kennismaking met het personage van de ‘Reus’). Ook de keuze voor een pikzwarte bladspiegel bij de nachtelijke scènes verhogen het leesplezier. Als je nog niet overtuigd was, dan zal dit derde album alle twijfel wegvegen. Undertaker is een echte topper!
0 Comments
Tekst / tekeningen : Nob
Dupuis, 56 blz., SC : 6,95 euro Oscar voor beste papa Je moet het maar doen. Als alleenstaande man een gezin runnen met vier dochters uit vier verschillende huwelijken. Daarbij komt nog dat ‘Dad’ momenteel zonder job zit. Als acteur vast werk vinden is geen pretje. Het is dan ook financieel bijzonder moeilijk om alle eindjes aan elkaar te knopen. Geen ruimte dus voor dure kerstcadeaus of peperdure bio-groenten voor Babette, Roxanne, Oona en Pandora. Dad moet heel creatief zijn om het hoofd te bieden aan achterstallige huur en te laat gestort alimentatiegeld. Dure vakanties zitten er ook niet in maar wildkamperen kan leuk zijn, toch ? Om het plaatje helemaal rond te maken komt ook Rose even inwonen. Rose is een van de ex-vrouwen van Dad en mama van Oona. Ze heeft het ook moeilijk om als ouderwordende actrice aan de bak te komen. Herkenbaarheid is nog altijd de grootste troef van deze gagreeks. Mijn dochter was vanaf het eerste album grote fan en ik voel me niet te beroerd om toe te geven dat ik dat ook aan het worden ben. De zwierige tekenstijl van Nob oogt verfrissend en heel eigentijds. Aanrader ! Tekst / tekeningen : Runberg / Boiscommun
Le Lombard, 56 blz., SC : 7,95 euro De wereld is om zeep Deze gloednieuwe actieserie speelt zich af op onze planeet in een niet al te verre toekomst. Van mensen is geen enkel spoor meer. De natuur heeft alle gebouwen overwoekerd. De nieuwe machtshebbers zijn intelligente diersoorten. Mensen kennen ze enkel nog uit lang vervlogen legendes. Het is een bijzonder harde wereld geworden. Aardbevingen, tsunuami’s, orkanen… maken het leven bijzonder onveilig. Dit is allemaal een erfenis van de mens die de planeet om zeep heeft geholpen. De dieren zijn bijgevolg verplicht om elk seizoen te migreren. Naast al dat natuurgeweld moet iedereen ook op zijn tellen passen voor rondtrekkende, vijandige bondgenootschappen. In dit eerste album volgen we een trio huurlingen: de tijger Isaac, het luipaardwijfje Octavia en de bok Pantacrius. Ze sluiten zich aan bij een rondtrekkende karavaan die op weg is naar de tempel. Ze sleuren allerlei offerandes met zich mee om aan de monnik-krijgers te schenken. Zo hopen ze toegang te krijgen tot de tempel. Maar met allerlei roversbendes op pad is het nog niet zeker of ze effectief hun einddoel wel zullen bereiken. Bevers, honden, vossen, panda’s, elanden, meervallen, everzwijnen, neushoorns, tapîrs… Ze ontspruiten allemaal aan de potloden en aquarelpenselen van tekenaar Olivier Boiscommun. Maar miskijk je niet op deze opsomming. Verwacht je niet aan lieve dierensnoetjes. Dit is best een hard verhaal met veel bloedvergieten en talrijke gewelddadige scènes. In het Nederlandstalig gebied klinkt de naam van Boiscommun nog niet zo vertrouw in de oren. In het Frans publiceerde hij al een vijftiental strips waarvan er naar het Nederlands slechts een vijftal vertaald zijn (drie albums in de reeks ‘Troll’ en het tweeluik ‘Het boek van Jack en Sam’). Hopelijk wordt ‘Het rijk’ een voltreffer en voor Boiscommun zijn definitieve doorbraak in Vlaanderen en Nederland. In elk geval is dit album een energieke en verrassende start van een nieuwe reeks. Ik kijk uit naar het vervolg. Tekst / tekeningen : Philippe Delzenne naar Jef Nys
Ballon Comics, 48 blz., SC : 5,95 euro Uitgestorven gevogelte of toch niet helemaal? Filiberke verkleedt zich aan het begin van dit album als een dodo voor zijn spreekbeurt op school. Dierenliefhebbers weten wellicht dat de dodo een loopvogel is of beter gezegd ‘was’. Het dier leefde op het Afrikaanse eiland Mauritius. Het zou op het einde van de 17de eeuw zijn uitgestorven. Deze zoveelste verkleedpartij van Filiberke doet papegaai Flip mijmeren. Hij denkt terug aan de tijd toen hij ook in Afrika rondvloog, lang voor hij Jommeke leerde kennen. Het was in de Afrikaanse wouden dat hij de wereldreiziger Rob Globetrotter en zijn metgezel Doris leerde kennen. Doris is een vrouwelijke dadavogel. Uiterlijk lijkt hij wat op een dodo maar dankzij Flips hulp was Doris erin geslaagd om perfect te leren praten. Flip besluit op zoek te gaan naar zijn twee oude kameraden. Jammer genoeg zit er ook een snode trofeejager achter Doris aan. Hij zou maar wat graag Doris aan zijn verzameling bedreigde diersoorten toevoegen. Dit album leest lekker weg. Er valt veel te beleven en het is bovenal ook een blij weerzien met heel veel verschillende personages uit de reeks. Zo passeren de Miekes, professor Gobelijn, Kwak en Boemel, Jan Haring, Odilon en Elodie. Ook hun hond Fifi en het slimme varkentje (uit het gelijknamige album, n° 229 uit de reeks) zijn van de partij. Maar de allergrootste reden waarom ik dit album meer dan welk ander album ook, zal koesteren is op pagina 7 terug te vinden. Mijn zoon en ik kregen van tekenaar Philippe Delzenne een cameo nadat mijn zoon Casper een interview had afgenomen van de Jommeke-tekenaars op de bureaus van Ballon Media in Antwerpen. Een onvergetelijke herinnering ! Tekst / tekeningen : Luca Blengino / Carlos Magno
Daedalus, 56 blz., HC + SC Geheime kamers De piramide van Cheops is het oudste en vreemd genoeg ook het enige van de zeven antieke wereldwonderen dat nog grotendeels intact is. Ik keek dan ook erg uit naar dit album in deze conceptreeks. In Gizeh wordt al jarenlang gewerkt aan de beroemde piramide van farao Cheops. Toch heerst er een gevaarlijke sfeer in de vlakte van Gizeh. De ene architect na de andere wordt vermoord. Koninklijke scriba en belastingsontvanger Kemet krijgt de opdracht om de moordenaar te ontmaskeren. Hij heeft al vijfentwintig doden op zijn actief. Dat moet echt stoppen. Kemet wil het mysterie ontsluieren maar hij wordt overal tegengewerkt. Zijn donkere huidskleur verraadt zijn Nubische afkomst en Nubiërs worden in Egypte dan ook als vreemdelingen beschouwd. De moordenaar wordt de zielendoder genoemd omdat hij bij alle slachtoffers de hersenen en het hart verwijdert. Hij gaat ook gekleed als Thot, de Egyptische god van de wetenschap en het schrift. De Egyptenaren geloven dat je nooit in het eeuwige hiernamaals terecht komt wanneer je hart niet bewaard wordt bij het dode lichaam. Zo berooft de zielenrover zijn slachtoffers niet alleen van hun aards bestaan maar ook van dat in het hiernamaals. Alle doden zijn ook verbonden met het broederschap van de oude haven. Dit genootschap probeert in het hart van de piramide een geheime kamer te bouwen. Die kamer moet dienst doen als rituele offerkamer waar een verjongingskuur moet plaatsvinden door het uitvoeren van rituele slachtpartijen. Het verhaal kan boeien van begin tot eind. Het tekenwerk oogt knap maar de digitale inkleuring stoort bij momenten. Niet het beste album uit de reeks maar voor een geschiedenisleerkracht als mezelf een must have. Tekst / tekeningen : Raymond Khoury / Bruno Rocco
Le Lombard, 70 blz., SC : 7,95 euro Zoutloze finale Osius, bisschop van Cordoba, was de vertegenwoordiger van het Romeins keizerrijk en vertrouweling van de christelijke keizer Constantijn. Hij was het ook die het befaamde concilie van Nicea voorzat in 325. Keizer Constantijn had de belangrijkste bisschoppen van de christelijke wereld bijeengeroepen om overeenstemming te bereiken over de geloofsbelijdenis. De conflicten over de wezenlijke natuur van Jezus werden daar opgelost en zo ontstond het christendom zoals we het vandaag kennen. De evangelische teksten van voor het concilie moesten verdwijnen. Zij werden als het werk van de duivel bekeken en zij zouden misschien wel in staat zijn om de hele christelijke wereld te vernietigen. Die manuscripten zouden bewijzen dat het hele christendom gebaseerd is op leugens. Dat de waarden die Jezus verkondigt in feite helemaal anders waren dan diegene die neergeschreven zijn in de bijbel. Constantijn wilde ze verbranden maar dat gebeurde niet. Ze werden in koffers gestopt en die koffers raakten op de dool. Zaten de tempeliers vanaf het begin mee in het complot? Wie wist er nog van die manuscripten? Veel vragen waarop FBI-agent Reilly een antwoord probeert te vinden. Zijn geliefde Tess is in handen gevallen van gevaarlijke heerschappen die ook op zoek zijn naar deze koffers... Dit album sluit de tweede cyclus van deze reeks af. De Libanese scenarist Khoury is vooral als romanschrijver bekend. De Laatste Tempelier werd een echte bestseller in romanvorm in 2005. In totaal werden er meer dan drie miljoen exemplaren van verkocht. In 2008 werd de roman zelfs herwerkt tot een miniserie voor televisie. De vraag of dit succes ook herhaald zal worden in dit stripjasje valt echter bijzonder te betwijfelen. De eerste cyclus kon mij bij momenten voldoende bekoren om ook dit tweeluik nog een kans te geven. Maar een zinderende finale is het allerminst geworden. Het woord ontgoochelend is nog beter op zijn plaats. Tekenaar Lalor die de eerste cyclus in beeld bracht kon mij ook meer bekoren dan de krasserige koppen en schimmige decors van Bruno Rocco. Ik heb het ook stilaan gehad met tempelierstrips. De hele heisa van Dan Browns Da Vinci Code is nu toch stilaan weggeëbd, zo lijkt me. Dus het uitmelken mag stoppen… ook in strips. Tekst / tekeningen : Zidrou / Ernst
Strip2000, 48 blz., SC : 7,95 euro Het leven kan keihard zijn Zita Sayyah is dertien. Ze lijdt al negen jaar aan leukemie en ze heeft mijn lezershart gestolen. In dit vierde album draait alles rond Evelien met wie Zita haar kamer deelt in ziekenhuis ‘De Wafel’. Evelien heeft een zware hersentumor. Zita en Evelien zijn echte hartsvriendinnen geworden en beschouwen elkaar zelfs als zussen. Ook Mama Kigali is weer van de partij. Zij komt weer een Afrikaanse legende opdissen voor zowel de patiënten als het verplegend personeel. Wanneer Evelien plots te horen krijgt dat een spoedoperatie zich opdringt, slaat dat voor Zita in als een donderslag bij heldere hemel. Als dat maar goed gaat… Ook nu serveert de magische tandem Ernst-Zidrou een boeiende mix van emotie en humor. Een emotioneel verhaal brengen over zwaarbeladen thema’s als ziekte en dood is geen evidentie en als dit ook nog op kindermaat moet worden verteld en in beeld gebracht, zit je met een heel lastige opdracht. Niet voor Ernst en Zidrou. Zij slagen er nu al vier albums na elkaar in om dit tot een goed einde te brengen. De karikaturale tekenstijl van Ernst zorgt voor een laagdrempelige instap en nodigt ook heel jonge lezers uit om dit verhaal te gaan lezen. Pure klasse! Dit is voor mij één van de beste reeksen uit het fonds van Strip2000. Nog één album te vertalen en we hebben de achterstand op de Franse uitgaves helemaal weggewerkt. Laat maar komen, zou ik zeggen. Tekst / tekeningen : Cazenove / Bastide
Dargaud, 48 blz., SC : 6,95 euro Opvolging met horten en stoten Frisbees, speelgoedrakketten, petanqueballen, botten… niets is Billie te veel om te apporteren. Hij doet er ook alles aan om zijn baasje Bollie en zijn beste vriend Pim te koppelen aan twee snoezige jongedames Annelies en Celia. Billies grootse bekommernis is zijn dagelijkse wandeling met bezoek aan zijn vertrouwde lantaarnpaal en hij wil ook geen enkele aflevering van zijn favoriete tv-soap missen. De nukkige buurvrouw Stram duikt ook meermaals op in dit vierendertigste album. In 2003 nam Laurent Verron deze gagreeks over van de oorspronkelijke geestelijke vader Jean Roba. Hij deed dat met verve en deze switch van tekenaars viel totaal niet op. Dat kan je jammer genoeg niet zeggen van Jean Bastide die het potlood vanaf nu van Verron zal overnemen. Bastide kennen we vooral van het realistischere tekenwerk uit reeksen als De oorlog van de Sambers en het tweeluik Notre-Dame. Geen evidente overstap voor hem dus en dat merk je. Bastide heeft het vooral lastig met de gezichtsexpressies van de ouders van Bollie. Hij is duidelijk nog zoekende en dat valt bij bepaalde gags te veel op. Jammer maar dat haalt niet het volledige leesplezier naar omlaag. Scenarist Cazenove (bekend van ondermeer meisjesreeksen als BFF’s en Sisters) breit voort op het elan van de vertrouwde Bollie en Billie-humor. Geen gewaagde of gelaagde humor maar rechttoe-rechtaan gags die je vaak al eens eerder hebt gelezen. En hij is niet vies van wat reclame voor zijn andere reeksen. Kijk maar eens op bladzijde 8. Tekst / tekeningen : Hergé
Casterman, 138 blz., SC + HC en luxe Upgrade van een jeugdzonde De Chninkel, De dorpsgek van Schoonvergeten, Bone… stuk voor stuk stripklassiekers die oorspronkelijk bedoeld waren als zwartwit-verhaal en pas (veel) later in een gekleurd (commercieel interessanter ?) jasje werden gestopt. Stripmonument Rémi Georges alias Hergé was amper 21 toen hij de beroemdste stripjournalist in dit album liet opdraven. Hij heeft ‘Kuifje in het land van de Sovjets’ altijd als een jeugdzonde blijven beschouwen. Sommigen zullen deze moderne ingekleurde update wellicht als een heiligschennis bekijken maar ongetwijfeld biedt het een pak nieuwe lezers de kans om met deze eerste aarzelende stappen van Hergé in het striplandschap kennis te maken. Toch is er niet over één nacht ijs gegaan. Men heeft ruim twee jaar besteed aan de inkleuring van dit verhaal. Ik moet toegeven dat ik aangenaam verrast was door dit titanenwerk. Het trekt het oudbollige en stuntelig getekende verhaal naar een iets hoger niveau. Kuifje vertrekt in dit verhaal als reportere van Petit Vingtième naar het communistische Moskou. Daar wil hij met zijn eigen ogen verslag kunnen uitbrengen van wat er allemaal onder de bolsjevieken misloopt. Wat volgt is een langgerekt kat-en-muisspel. Kuifje maakt gebruik van auto’s, boten, vliegtuigen, treinen en motorfietsen om elke keer te ontkomen. Terwijl het Russische volk sterft van de honger, gaan er gigantische hoeveelheden graan en kaviaar naar het buitenland als zogezegde getuigenis van hoe paradijselijk het leven onder de Sovjets is. Een aanrader was dit verhaal niet toen het in zwart-wit verscheen en dat is het ook nu niet geworden door de inkleuring. Maar dat zal uitgeverij Casterman en de erven Moulinsart worst wezen. Dit verhaal zal sowieso een verkoopstopper worden en voor veel gerinkel aan de kassa’s zorgen. Daarvoor werden kosten noch moeite gespaard. Een grootsopgezette mediacampagne werd begin dit jaar opgestart om dit album in de schijnwerpers te plaatsen. Een lookalike van Kuifje dook op in Brussel, in het Hergé-museum in Louvain-la-Neuve, in Train World in Schaarbeek en op een Parijse expositie. Kuifje in het land van de Sovjets is een mijlpaal in de stripgeschiedenis niet zozeer om het album zelf maar wel omdat in dit verhaal een van de beroemdste stripcreaties ter wereld is geboren. |
Archives
April 2024
|