Tekst / tekeningen : Le Gall / Plessix
Casterman, 64 blz., HC : 17,95 euro Emotioneel pareltje voor lezers van 7 tot 77 In plaats van net als de andere kinderen naar school te gaan, holt de jonge Saïd liever de hele dag achter kolonnes mieren aan. Meer dan eender wie, vraagt hij zich af waar die diertjes heen gaan? Hij volgt ze elke dag tot net aan een fontein. Voorbij de fontein gaan is hem immers ten strengste verboden door zijn moeder. Op een dag vraagt zijn grootvader Hadj om op zijn kudde geiten te letten. Hadj wil immers op bedevaart. Saïd aanvaardt de job en maakt zo kennis met Zakia, de oudste geit van de kudde. Zakia blijft een bijzonder gave te hebben. Hij kan immers praten en filosoferen als de beste. Veertig piepkleine rovers, een magische lamp, boosaardige sultans, magiërs, reuzen en piraten… ze zijn allemaal aanwezig in dit dromerige sprookjesachtige oneshot. Op het eerste zicht is dit album een kinderverhaal. Dromerige woestijnlandschappen, verfrissende oases, een schattige hoofdpersonage en magische elementen. Maar dat is maar schijn. Ook voor volwassenen is dit verhaal een aanrader. Het album is eigenlijk een verhaal vol humor en tederheid. Als lezer volg je een jongetje dat met allerlei levensvragen worstelt. Een jongetje dat door te praten met zijn geitje zichzelf en de wereld beter leert kennen. Op zich gebeurt er niet veel maar het is het constante ‘ping-pong’-spelletje tussen Saïd en Zakia die van dit album een pareltje maakt. Uiteraard is het niet alleen het geslaagde scenario van Frank Le Gall (vooral bekend voor het onderschatte Theodoor Cleysters) maar ook en misschien vooral het bijzonder expressieve en aantrekkelijke tekenwerk van Michel Plessix. De man kon me al helemaal bekoren met zijn Patje van het Groenewoud maar het zijn toch vooral de twee cycli van De Wind in de Wilgen en De Wind in de Woestijn die de tederheid en aantrekkelijkheid van zijn stijl hebben bewezen. Dit album ligt volledig in de lijn van deze twee reeksen. Heel veel emoties op de gezichten, heel veel kleine details… elke plaatje is een piepklein schilderijtje. Ook de inkleuring van Sébastien Orsini moet vermeld worden. Door zijn tekenwerk is elk album een patchwork van kleuren, licht- en schaduw. Zowel bij de panorama’s in volle zonneschijn als de talrijke nachtelijke scènes is het genieten geblazen. Een album om te koesteren, te herlezen en zeker ook voor te lezen aan jonge kids. Wat ben ik blij dat de vertaling er alsnog is gekomen. Want in het Frans verscheen dit verhaal al in september 2016.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|