Tekst / tekeningen : Roge / Grenson
Le Lombard, 192 blz., HC : 29,95 euro Drama op kerstavond Parijs, 24 december 2006. Fanny Duroy wordt opgepakt met bebloede kleren. Een keukenmes blijf als moordwapen achter. De kerstkalkoen blijft onaangeroerd. Zou het… ? Zou Fanny echt… ? Veel vragen, veel vermoedens… Hoe en waarom Fanny tot dit drama is gekomen, wordt in negen hoofdstukken uitgelegd. De personages krijgen diepgang en dat vond ik erg boeiend. Het zijn geen kartonnen figuren. We krijgen best veel informatie over hun achtergrondsituatie. Fanny heeft een tweelingzus Tania. Hun band is uniek. Ze waren in de baarmoeder met elkaar vergroeid geraakt. Letterlijk. Deze band is hun hele leven intens gebleven. De relatie met hun moeder Cécilia is echter kil en afstandelijk. Als jonge kinderen werden Fanny en Tania zelfs vooral opgevoed door nonkel Louis en tante Pauli(ne). Dit koppel slaagde er niet in om zelf zwanger te geraken en projecteerde dan ook met veel plezier hun liefde op hun nichtjes Fanny en Tania. Fanny groeit op en begint een relatie met dokter Thibault Duval. Alles gaat goed tot die noodlottige kerstavond. Het verhaal wordt in de ‘ik’-persoon verteld. Dat maakt de betrokkenheid als lezer alleen maar groter. Het verhaal baadt bij momenten in een melancholisch sfeertje met ook plaats voor humor maar aan de andere kant voel je ook de agressie, pijn en woede vooral bij scènes waarin mama Cécilia opduikt. Cécilia heeft eigenlijk haar hele leven geprobeerd om Fanny en Tania uit elkaar te drijven. Tania was overduidelijk haar lievelingetje. Dat zorgde vaak voor ruzies en conflicten tussen de zusjes. Maar de momenten vol liefde en genegenheid bij nonkel en tante maakten veel goed. Tekenaar Olivier Grenson en scenarist Sylvie Roge zijn in het echte leven al jaren een koppel. Roge maakt haar stripdebuut met dit album. Ze is jarenlang actief geweest als verpleegkundige op de dienst gynaecologie en pediatrie. Daar heeft ze duidelijk inspiratie opgedaan voor dit verhaal over geboorte, opvoeding en de complexe band tussen moeder en kind. Grenson (vooral bekend van de reeks Niklos Koda op scenario van Jean Dufaux) doorbreekt hier zijn traditionele manier van tekenen. Zijn pagina-opbouw oogt uitdagender. Hij doorbreekt letterlijk de klassieke kaders. Hij kon zich helemaal uitleven met paginagrote afbeeldingen (enkele keren zelfs loopt een illustratie over twee volledige pagina’s: kijk maar eens naar de erg geslaagde droomsequentie vol verwijzingen naar sprookjes op blz. 81, 82 en 83). Een van de allermooiste tekeningen vind je op bladzijde 77: met enkele onschuldige close-ups van de jonge Tania en Fanny wordt gefocust op hun unieke band als tweelingen. Ook het kleurenpalet van Grenson is opmerkelijk. Heel bewust beperkt hij zich in zijn kleurgebruik. Een uitstekende keuze want zo valt ‘rood’ als leidmotief heel hard op. De ene keer brengt rood lieflijke taferelen naar voor (zoals de rode ballonnetjes die wegvliegen boven een grijs Montmartre op blz. 35) en op andere momenten symboliseert de rode ‘touch’ geweld en bloed. Een sterk debuut dus van Roge en dat gecombineerd met een Grenson op het toppunt van zijn kunnen. Moet ik nog meer zeggen? Nee, koop dit album en laat je onderdompelen. Je emoties zullen heen en weer worden geslingerd maar in een lockdownperiode als deze zijn dit het soort strips waarmee je heerlijk in de zetel kan ploffen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|