Tekst / tekeningen : Laurent Astier naar een verhaal van Jean-Claude Pautot
Daedalus, 128 blz., HC: 25,50 euro Elk mens heeft een achilleshiel "Het leven is niet voor iedereen even simpel. Zeker niet als je geboren bent onder een slecht gesternte. Voor sommigen lijkt het wel in de sterren geschreven dat ze op het verkeerde pad zullen eindigen. Van kleine winkeldiefstallen op je vijftiende over steeds ernstiger wordende feiten tot er geen weg terug meer is. Dat heeft Jean-Paul Pautot allemaal meegemaakt. Dit album is gebaseerde op zijn leven en zit dus vol waargebeurde feiten. In het verhaal luistert het hoofdpersonage naar de naam Pépé. Zijn levensverhaal wordt niet lineair verteld. Scenarist en tekenaar Astier kiest er bewust voor om in acht verschillende hoofdstukken van flash-back naar flash-forward te springen. Alles begint meteen met een sprong naar het verleden wanneer Pépé in 1982 probeert te ontsnappen uit de gevangenis van Lyon. Je waant je meteen in een gevangenisserie à la Prison Break. Elk hoofdstuk baadt ook in één welbepaalde kleur. Opnieuw een bewuste keuze van Astier. Gewapende overval, moordpoging, bendevorming, bezit van verboden wapens… Al dit fraais verschijnt op het strafblad van Pépé." Zo beschreef ik twee maand geleden het eerste deel van dit tweeluik. Dit tweede en meteen ook slotalbum opent opnieuw met een flashback. Het is oktober 1974 wanneer de 16-jarige Pépé zijn eerste misstap begaat. Hij overvalt met enkele vrienden de koerier die maandelijks de pensioenen van deur tot deur kwam uitbetalen. We leren hoe hij zich nadien vrijwillig bij het leger aanbiedt. Daar leert hij met allerlei explosieven en andere wapens om te gaan. Die kennis en vaardigheden zullen hem nog ‘goed’ van pas komen bij zijn latere misdaden. In dit album krijgen we nog meer inzicht in het leven van Pépé en vooral waar het precies is fout gelopen. Hoe je het ook draait of keert: verliefd worden en vader worden blijft een zwakke plek… zelfs voor een crimineel. Opvallend is dat pas helemaal op het einde letterlijk en figuurlijk ‘kleur’ komt in het verhaal. De standaardkleur per hoofdstuk gaat over in een ‘normale’ inkleuring bij de epiloog. Net als bij deel 1 zit opnieuw een bijlage bij dit album vol authentieke documenten uit het criminele verleden van Paupot. Goeie keuze van uitgeverij Daedalus om dit verhaal dat nooit vertaald werd door Casterman alsnog naar het Nederlands om te zetten. De covers van beide delen trekken zeker de aandacht. Dus geef deze twee albums een kans. Ik vermoed dat je net als ik steeds meer sympathie (lees: begrip) zal voelen bij het hoofdpersonage dat hoe je het ook draait of keert een misdadiger is.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|