Tekst / tekeningen : Craig Thompson
Dargaud, 316 blz., HC : 17,50 euro Kleurrijke space opera Enkele kenmerken van Thompsons strips : ze zijn lijvig en je moet altijd een vijftal jaar op wachten op een nieuw album. Dat is ook nu het geval voor zijn ‘Ruimtekruimels’. Het is geleden van het prachtige Habibi (verscheen in 2011 bij Oog&Blik) dat we nog iets van Thompson hoorden. Deze keer trekt Thompson echter de kaart van kleuren, terwijl Habibi en Een deken van sneeuw nog volledig in zwartwit waren gemaakt. Dave Stewart die zijn sporen al verdiende in de comicwereld zorgde voor een geslaagde sfeervolle inkleuring. Hoofdpersoon is Violette Marlocke. Samen met haar ouders Cera en Gar groeit ze op in een zwevend woonwagenpark in de ruimte. Mama Cera ontwerpt coole ruimtepakken terwijl papa Gar actief is als houthakker. Hij is ook verantwoordelijk voor het vervoeren van groene walvisdiarree die overal in de ruimte rondzweeft. Die kak wordt verwerkt in de zagerij tot zogenaamde energienuggets. Als op een dag Gar plotseling verdwijnt, besluit de kleine Violette hem te gaan zoeken. Ze krijgt hierbij de hulp van Zacchaeus, een impulsief oranje tv-worstje en Elliot, een neurotisch wit kuiken. Ik besef dat bovenstaande zinnen nogal vreemd in de oren zullen klinken. Toch loont ook dit album van Thompson weer de moeite. Zijn tekenwerk is zeer gedetailleerd. Soms heel intieme tekeningen wisselen af met grote overzichtstekeningen van knotsgekke achtervolgingen doorheen het zure melkwegstelsel. Een album van Thompson is altijd weer een belevenis. Ook nu weer weet hij te verrassen. Geen autobiografie of diepgravende religieuze overpeinzingen. Nee, nu overheerst het plezier, de humor, het avontuurlijke. Een Thompson voor het grote publiek dus. Dat hadden we nog niet.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|