Tekst / tekeningen : Yann / Dany
Dupuis, 88 blz., SC : 11,99 euro Make the planet clean again! Achttien maanden hebben Robbedoes, Kwabbernoot en eekhoorn Spip afgescheiden van de wereld in de Palombiaanse jungle vertoefd. Nu ze terug zijn in de bewoonde wereld overvalt hen weer de hectiek van elke dag. Kwabbernoot maakt zich grote zorgen over de toenemende vervuiling, het kaalkappen van de regenwouden, het bijna dagelijks verdwijnen van diersoorten… Op een overvol strand maken onze vrienden kennis met Chloé en haar bizar gezelschapsdiertje, een zogenaamde Mininkty. Dit is een genetisch gemodificeerd wezentjes dat eruit ziet als een kwalletje en in staat is om afval af te breken en te recycleren. Wanneer ze met Chloé en haar mama naar een fastfoodrestaurant gaan, komen ze voor het eerst in aanraking met de ‘Meiden van Blue Gorgon’. Deze fanatieke dames voeren strijd tegen junkfood. Zij bieden alternatieve bio-burgers aan op basis van blauwe algen. Toch blijven de acties van deze dames niet beperkt tot het bekladden van hamburgerrestaurants met ecologische slogans. Ze ontvoeren de succesvolle actrice Coralie, verloofde van de schatrijke Trump-look a like, Simon Santo. Santo is de grote baas van Junkfood international. Oude bekende IJzerlijm infiltreert bij de dames van Blue Gorgon om zo een knaller van een reportage te kunnen maken over hun eco-activisme dat meer en meer op eco-terrorisme begint te lijken. Wanneer blijkt dat de graaf van Rommelgem deze acties financiert, zijn Robbedoes en Kwabbernoot ook plots meer dan een betrokken partij… Scenarist Yann schreef eerder al vier albums in deze spinoff Robbedoes door. Niet al deze albums vond ik even hoogstaand. Jammer genoeg ontgoochelt ook zijn vijfde scenario. Originaliteit is ver zoek, de twist op het einde voel je al van mijlenver aankomen en actuele thema’s als ecoterrorisme, junkfood, overconsumptie, mediatisering en de plastiek soep in onze oceanen worden allemaal op één hoopje gegooid. Hierdoor ontstaat een onoverzichtelijk banaal allegaartje dat niet meteen garant staat voor een spannende leeservaring. Over dit alles giet Yann ook nog eens een vulgair taalsausje waarbij (vooral Engelse) scheldwoorden te pas en vooral te onpas in je strot worden geduwd. Het tekenwerk van Dany was voor mij de positieve verrassing. Een Robbedoes die met zijn voeten in 2023 staat. Een opluchting. De vertrouwde stempel van Dany is overal aanwezig: geile kippen, paddenstoelen met wel heel opvallende fallusvormen, blitse sportwagens, veel actiescènes, ontploffende schepen en helikopters maar vooral sexy vrouwen. Het lijkt wel alsof elke vrouw in dit album de perfecte maten heeft. IJzerlijm is nog nooit zo knap geweest als in dit album. Wat kan die Dany sexy dames tekenen. Hij heeft er echt wel zijn handelsmerk van gemaakt. In dit album kan hij nog eens alle registers opentrekken. Af en toe komen zijn pagina’s wel wat overladen over. Maar dat heeft veel met het te zwaar beladen en nodeloos volgepropte scenario te maken. ‘Less’ was in dit geval zoveel beter geweest. Kijk zeker ook eens naar de knappe achterflap waarbij Dany een ode brengt aan een klassiek album van Buck Danny uit 1954: Een vliegtuig wordt vermist. Geen flop maar ook zeker niet het beste album in deze reeks.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|