Tekst / tekeningen : Yann / Schwartz
Dupuis, 68 blz., SC : 9,95 euro Alle Belgen zijn bangschijters 1947. Robbedoes en Kwabbernoot zitten nog altijd vast in Leopoldstad in de voormalige Belgische kolonie Congo. Ze willen de fetisj naar de stam van de luipaardvrouwen terugbrengen in Urugondolo. Het is aan te raden om het eerste deel van dit tweeluik uit 2014 te herlezen om dit verhaal beter te kunnen volgen. Ondertussen broedt de zwarte Congolese president Joseph Désiré op een megalomaan project. Hij wil met behulp van zijn rijke uraniumvoorraden Brussel bombarderen. Zo zou hij verlost zijn van alle Belgische bemoeienissen en zo enige leider in Afrika worden. Voor de humor zorgen eekhoorn Spip maar vooral Père Debock, een grappige missionaris afkomstig uit de Brusselse Marollen. Hij maakt eigenhandig grappige filmpjes à la Laurel en Hardy maar dan met zwarte acteurs. De gorillarobots van de fetisjpriester ‘De Meester van de Zwarte Hosties’ proberen stevig roet in het eten te gooien en zo de plannen van Robbedoes en zijn vrienden te dwarsbomen. Ik kan me voorstellen dat bovenstaande beschrijving nogal chaotisch overkomt. En dat is ook normaal. Het scenario van Yann swingt alle kanten uit en bevat veel te veel intrige om een vlot leesbaar verhaal te creëren. Hij giet er ook nog een moraliserend sausje overheen om te beklemtonen dat een mens zich nog mag schamen om zijn afkomst of huidskleur. Na het heel erg knappe vorige hommage-album van Frank Pé in deze reeks lag de lat misschien iets te hoog. Maar het niveauverschil tussen dit album en dat van Frank Pé is wel immens. Gelukkig kan het tekenwerk van Olivier Schwartz nog min of meer de meubelen redden. Zijn Robbedoespersonages zijn heel zwierig en soepel getekend. Op verschillende grotere overzichtstekeningen toont Schwartz zijn oog voor sfeerschepping. Dit soort tekenwerk vol details leent zich tot het verwerken van knipoogjes en verwijzingen en dat doet Schwartz dan ook vaak. Zo zijn de looks van de fetisjmeester geïnspireerd op de luipaardman uit De ijzeren klauw in de reeks Alex. Op bladzijde 41 knipoogt hij naar Franquins meesterwerk Het nest van de Marsupilami’s wanneer hij de woonplaats van de luipaardvrouwen in beeld brengt. Op bladzijde 33 vind je een knipoog naar Suske en Wiske op de etalage van een winkel en op bladzijde 62 zien we Quick en Flupke in een straatlantaarn bewonderend kijken naar Manneke Pis. Tekenwerk is dus prima maar hete scenario kom me maar matig bekoren. Jammer.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|