Tekst / tekeningen : Lucien De Gieter
Dupuis, 48 blz., SC : 6,95 euro Definitief einde van Papyrus’ dromen Papyrus wordt weggevoerd naar het zuidelijk gelegen Nubië. Daar wordt hij verdoofd door een hogepriester met slechte bedoelingen. Deze doet Papyrus geloven dat hij de rechtstreekse afstammeling is van de legendarische farao Amenhotep IV. De huidige farao Merenptah zou dus onwettig op de Egyptische troon zitten. Daarom moet Papyrus een leger verzamelen om vanuit het zuiden naar Thebe te trekken en de macht als nieuwe farao op te eisen. Tekenaar en scenarist Lucien De Gieter creëerde zijn beroemdste personage Papyrus in 1974. We zijn nu inmiddels 41 jaar later en met dit 33ste album zet hij er definitief een punt achter. Theti, Pouin, het ezeltje Khamelot, de architect Imhotep, de dwerg die de onheilsbron bewaakt… : ze keren allemaal terug in dit slotalbum. Er is zelfs een dubbelpagina te zien waarop Papyrus in een visioen allerlei vijanden uit de vorige albums voorbij ziet komen. Verder zijn er ook opvallend veel voetnoten met verwijzingen naar andere verhalen. Kortom, De Gieter wilde duidelijk een statement maken en eindigen in schoonheid. Toch zie je vooral aan de anatomie van de personages en ook aan rare perspectieven dat het tijd was om er een punt achter te zetten. Sommige plaatjes zijn echt wel haastwerk geweest. Dat is jammer want ik ben een fan van het eerste uur. Ik kocht deze verhalen al toen ik in de basisschool zat en ben al die jaren trouw gebleven. Soms is het goed om op een hoogtepunt te stoppen en dat hoogtepunt was jammer genoeg al enkele albums geleden…
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|