Tekst / tekeningen : Blutch
Lucky Comics, 48 blz., SC : 9,99 euro Mooie hommage in jubileumjaar Morris Lucky Luke brengt ‘kleine garnaal’ Rufus Kinker Junior naar de sheriff van Rubbish Gulch nadat hij had geprobeerd om Lukes trouwe ros Jolly Jumper te stelen. Onmiddellijk hierna maakt Lucky Luke ook kennis met Casper en Rose Kinker, het jongere broertje en zusje van Rufus. Ze wonen alleen in een geïsoleerde hut. Waar zijn hun ouders? Lucky Luke mag dan zelf geen vader zijn, hij beschikt toch over voldoende vadergevoelens om de kinderen niet aan hun lot over te laten. Hij bekommert zich dus om het tweetal en wil ze ook naar de sheriff overbrengen. Het duo is echter niet op hun mondje gevallen. Ze hebben elke een eigen sterke wil (lees: het zijn onhandelbare ettertjes). Het wordt ook snel duidelijk dat hun vader, Rufus Senior, ooit lid was van een gezonde roversbende. Rufus Senior ging er met veel poen van de bende vandoor en nu zijn die uiteraard uit op wraak… Dit jaar zou de Belgische stripmaker Maurice de Bevere, alias Morris, 100 jaar geworden zijn. Dit wordt ondermeer gevierd met een expo in zijn geboortestad Kortrijk. Dit album nu uitbrengen is dus perfect getimed. De Franse stripmaker Blutch (pseudoniem voor Christian Hincker) mocht in het verleden al hommages maken voor klassieke reeksen als De Blauwbloezen en Baard en Kale. Op zijn verlanglijstje stond ook Lucky Luke met stip bovenaan genoteerd. En ik moet toegeven dat Blutch een heel knap album heeft afgeleverd. Zijn tekenstijl en vooral manier van inkleuren doen terugdenken aan de beginjaren van de reeks toen scenarist Goscinny en tekenaar Morris nog bij Dupuis actief waren. Volledige groepen personages in blauw-, paars-, geel- of roodtinten inkleuren. Voor die tijd baanbrekend maar o zo typerend voor Morris. Blutch neemt deze manier van werken over. Hij gebruikt ook rasters om rotspartijen of decors van nachtelijke scènes weer te geven. Heerlijk nostalgisch allemaal. Het verhaal bevat de nodige spanning maar moet het toch vooral hebben van humor. Daar zorgen de twee koppige kids ‘Het stinkt hier!’-Rose en ‘Ik wil toffees!’-Casper vooral voor. Vertrouwde elementen als achtervolgingen door de woestijn, knokpartijen in de saloon en het opduiken van indianenstammen zijn ook allemaal aanwezig. Het zorgt voor een geslaagd hommage-album en Morris zou dit ook enorm hebben geapprecieerd. Dat kan haast niet anders.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|