Tekst / tekeningen : Giacometti / Francq
Dupuis, 48 blz., SC : 7,95 euro, HC : 15,95 euro Alye Parussa (°) Op het tropische Yucatan waren Largo en zijn vriend Simon getuige van de moord op de Russische zakenman Igor Maliakov (die we al leerden kennen uit de vorige albums). Ondertussen dook de waarde van de Dow Jones op de beurs van New York pijlsnel omlaag. Op het einde van het vorige album lieten we Largo en de knappe effectenmakelaarster Mary Stricker achter in de penarie. Ze zaten opgesloten in een kleine kamer met de oververhitte server van supercomputer JONAS. Deze pc stuurt alle orders naar de Dow Jones. Het was ook JONAS die de beurscrash uit het vorige album veroorzaakte. Een informaticabedrijf uit Sint-Petersburg ligt op de loer om dit netwerk te hacken. Leider Pope stal belangrijke papieren van de Groep W en geeft ze aan Viktor Palnin, een Russisch oligarch die op zijn beurt Largo wil afpersen. Hij eist immers een losgeld van de Groep W van 50 miljard dollar. Largo zou Largo niet zijn als hij ook hiervoor een oplossing bedenkt… Jean Van Hamme stopte in 2015 na twintig albums als scenarist van deze topreeks. Als opvolger werd gekozen voor de economische journalist Eric Giacometti. Hij wilde vooral terug naar de basis. Largo Winch moest weer een financiële thriller worden vol thema’s die in de actualiteit geworteld zitten en de lezer iets kunnen bijbrengen over de financiële wereld. Dit 22ste album biedt veel spanning, verraad, financiële complottheorieën, schietpartijen, achtervolgingen, moord in koelen bloede, knappe vrouwen… Ingrediënten genoeg om een boeiend verhaal te vormen. Het tekenwerk van Philippe Francq is en blijft op een duizelingwekkend hoog niveau. Zijn oog voor realisme en perfectionisme zijn verbluffend. Het heen-en-weer-reizen van Largo van de Verenigde Staten, naar Rusland en naar de Caraïben brengt hij op onnavolgbare wijze in beeld. Met het verhaal had ik wel wat meer moeite. Ik ben immers verre van een financieel expert. Het verhaal eist bij momenten echt wel héél veel van de lezer. Ik heb meermaals de wenkbrauwen gefronst en bepaalde tekstvakken moeten herlezen om de plot te kunnen volgen. De cameo’s van oud-scenarist Jean Van Hamme (op bladzijde 8-9) en de knipoog naar James Bond en zijn Aston Martin (op bladzijde 20) konden me wel bekoren. Met dit album is de cyclus afgesloten. Tekenwerk blijft top maar strips waarvan ik het verhaal met moeite nog kan volgen… Tja, dat stemt me toch tot nadenken. Misschien moet ik ook durven stoppen met een topreeks. Bij die andere verkoopstopper XIII heb ik er dit jaar ook de stekker uitgetrokken… (°) Bekende roman van Aleksander Grin uit 1923, vertaald als ‘Scharlaken Zeilen’ in het Nederlands
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|