Tekst / tekeningen : Astier / Dupré
Casterman, 48 blz., SC : 11,99 euro Hoeveel heldendaden zijn er nodig? Parsifal en Karadoc zijn allebei fiere ridders van de Ronde Tafel. Maar ze zijn ook allebei licht ontvlambaar. Na een zoveelste onderlinge ruzie is koning Arthur hun gekibbel beu en hij gooit ze Kaamelott uit. Ze mogen enkel terugkeren als ze de Heilige Graal hebben gevonden of in een of ander gevecht als uitblinker uit de strijd zijn gekomen. Zowel Parsifal als Karadoc besluiten dan maar om met enkele vertrouwelingen op queeste te vertrekken. De Graal vinden, zit er niet meteen in. Maar ze ontdekken wel een ander mysterieus voorwerp: een roze flikkerende dobbelsteen met twintig zijden, een zogenaamde ‘icosaëder’. Het rare ding blijkt vooral fel te reageren wanneer iemand in de buurt het woord ‘hoeveel’ uitspreekt. Deze reeks vol absurde humor begon al in 2006. De reeks kwam voort uit de (in Frankrijk) immens populaire televisiereeks Kaamelott. Ik ken de reeks helemaal niet. Ik heb nog geen enkele aflevering gezien. Enig opzoekwerk leerde me dat er inmiddels al zes seizoenen van deze reeks zijn gemaakt en de 500ste aflevering stilaan dichterbij komt. Vergelijken met de tv-reeks kan ik dus niet. Toch heb ik alle albums trouw gekocht sinds de opstart. Dat heeft enkel maar met het tekenwerk van Vlaming Steven Dupré te maken. Het is één van de stripmakers waarvan ik blindelings elk nieuw album koop. Ik beweer niet dat er geen enkel scenario van Alexandre Astier is dat me tot nu toe kon bekoren. Maar de hoofdreden waarom ik deze reeks blijf volgen zijn toch de tekeningen. Dupré besteedt heel veel zorg aan zijn tekeningen. Zowel de personages (met bijhorende uiteenlopende smoelwerken) als de decors zijn bijzonder gedetailleerd in beeld gebracht. In dit verhaal speelt de actie zich bijna voortdurend in de bossen af. De precisie waarmee Dupré de bomen, blaadjes, struiken, dieren… in beeld brengt is heel knap. De sfeervolle inkleuring van Roberto Burgazolli wil ik in deze context ook zeker vermelden. Tekenwerk en inkleuring zorgen voor een fijne leeservaring. Op vlak van verhaal is dit wel niet het meest verrassende album. Daarvoor is er te veel van hetzelfde: te veel geruzie, te veel getier en vooral te veel ‘getel’ (= zelfstandig naamwoord afgeleid van ‘tellen’)… Het elfde album staat al vermeld op de achterkant. We moesten drie jaar op dit album wachten. Benieuwd of het elfde deel er sneller aankomt.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|