Tekst / tekeningen : Mallié / Hubert
Dupuis, Collectie Vrije Vlucht, 70 blz., HC : 22,50 euro Klassieke sprookjeselementen maar heel leuk leesvoer Arzhur is een huurling of een aan lager wal geraakte ridder. Je mag zelf kiezen. Hij is bereid om te vechten voor al wie hem betaalt. En ’s avonds drinkt hij zich een stuk in zijn kraag om zijn miserabele leventje te vergeten. Op een dag ontmoet hij drie oude toverkollen. Ze vertellen hem over de knappe prinses Islen die eenzaam leeft in een afgelegen ruïne, het zogenaamde ‘zwarte slot’. Islen groeit er op zonder haar moeder. Contact met haar vader, koning Goulven, is er nog door middel van dagelijkse leveringen van voedsel. Haar enige vrienden zijn griezelige monsters die in en rond de ruïne leven. De drie mysterieuze vrouwtjes beloven ridder Arzhur een groot fortuin als hij erin slaagt om Islen te bevrijden. Arzhur besluit om hun vraag in te gaan. Hij slaagt erin om Islen te bevrijden maar pas dan komt hij de ware geschiedenis van Islen te weten. Haar moeder en de drie oude vrouwtjes blijken er wel een heel vreemd leven op na te houden… Prinsessen in een toren, monsters, ridders en schildknapen, strijd om troonsopvolging… het zijn niet meteen de meest vernieuwende thema’s. Je hebt het allemaal wel al eens eerder zien opduiken in sprookjesverhalen, films, televisiereeksen… En toch… Toch heeft dit eerste deel van In de schaduwen mij enorm geboeid. Het verhaal leest heel erg vlot. Vanaf het begin zat ik er meteen in. Het dendert goed vooruit. Er gebeurt van alles. En dit is dan ook nog eens heel knap in beeld gebracht. Meer heb je écht niet nodig. Het moet niet altijd complex zijn. Dit is puur genieten voor jong en oud. Tekenaar Vincent Mallié is bij ons vooral bekend van de sf-reeks De Grote Dode (met topper Régis Loisel) en de thriller De Aquanauten. Stripmaker Hubert Boulard maakte al heel wat oneshots of korte reeksen. In het Nederlands is vooral de trilogie Beeldschoon en het oneshot Had meneer iets gewenst? bekend. Naast het schrijven van scenario’s, werkte hij ook als inkleurder van ondermeer 40 Olifanten. Ik schreef bewust ‘werkte’ want helaas overleed Hubert in februari van vorig jaar. Dit verhaal kan dus best als een eerbetoon van Mallié aan Hubert worden beschouwd. Mallié krijgt veel tijd en ruimte om zijn het verhaal te tekenen. Zonder al te veel woorden kan een verhaal ook erg vlot en boeiend verteld worden. Een knap eerbetoon is het nu al. Ik kijk enorm uit naar hoe het verhaal afloopt. Dikke aanrader!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|