Tekst / tekeningen : Etienne Willem
Strip2000, Collectie Gorilla, 48 blz., HC : 14,95 euro Herkauwen kan heel amusant zijn Nuhy is de Heer van het Zwarte Harnas. Al twintig jaar wisselen de stukken van Nuhy’s wapenuitrusting van eigenaar door huwelijken of geheime bondgenootschappen. Niemand weet precies waar het grootste deel zich bevindt. Vooral de locatie van het kuras en de helm zijn een goed bewaard geheim. De wrede duivel Hellekin wil kost wat kost alle onderdelen bij elkaar brengen in naam van zijn grootmeester Nuhy. Gewapende bendes doorkruisen het land. Ze verbranden en plunderen alles op hun doortocht. Op die manier bereidt Nuhy zijn grote oorlog voor. Om voldoende tegengewicht te bieden tegen al dat kwaad, rekent de bevolking op een unieke samenwerking tussen de verschillende regio’s. Tancredus de Jongere, koning van Bohan, wordt aangeduid als wettelijke vorst in de hoop een einde te maken aan de oorlogsdreiging. Hij rekent hiervoor op de oude magiër, uil Maugis, de sexy Juffrouw Marter, de sluwe vos Grimbert en de stoere beer Arthus. Toch is de echte hoofdrol in de strijd tegen het kwade willens nillens weggelegd voor een onschuldig konijn, Garen van Jagersnoot. Garen wordt in het verhaal betrokken als een naïeve deelnemer maar gaandeweg ondergaat hij een evolutie naar een leven als ridder. Zal hij uiteindelijk de échte verlosser zijn? Toegegeven, bijster origineel klinkt mijn beschrijving hierboven wellicht niet. Je zal wellicht het gevoel krijgen dat je het allemaal al eens eerder hebt gelezen of gezien. Bestaat er iets meer cliché dan een middeleeuwse queeste van enkele waaghalzen die het opnemen tegen een duivelse tegenstander? Daarenboven hanteert Etienne Willem, de Belgische tekenaar en scenarist van deze reeks een tekenstijl die wel heel erg refereert naar Disneyfilms als ‘Robin Hood’ en ‘Merlijn de Tovenaar’. En toch… toch is deze reeks een aanrader. Het Disney-sausje is slechts een dekmantel. Het gaat er vaak heftig aan toe in ‘Het Zwaard van Ardenois’. Heel veel actie en heel vaak ook bloederige scènes vullen de pagina’s. Het zijn dus zeker geen simpele kinderverhaaltjes. De inkleuring vond ik niet overal even geslaagd. Willem toont op de voorkaft en achterflap dat hij best ook met potlood en verf uit de voeten kan. Deze manier van werken had het algemeen uitzicht van de albums goed gedaan. Je moet er als lezer ook je hoofd bijhouden om alle intrige goed te volgen. De evolutie die de hoofdpersonages doormaken biedt ook een meerwaarde. Het verhaal bevat ook voldoende verrassende wendingen om toch elke keer weer uit te kijken naar een volgend album. De apotheose spaart Etienne Willem op voor het volgende deel, meteen ook het laatste. Deze reeks is meer dan het ontdekken waard.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|