Tekst / tekeningen : Jarry / Lorusso
Daedalus, 69 blz., HC + SC Weer stevig op de rails Prins Athé’non is een gebroken Blauwe Elf. Hij treurt om de dood van zijn geliefde en zielsverwant Valamen. Hij raakte haar kwijt tijdens de slag bij Kastennac (zie deel 11 in deze reeks). Athé’non komt de dagen door dankzij de blaadjes van de Kicha-plant. Door hierop te kauwen vergeet hij zijn pijn en verdriet. Maar hij wordt ook compleet afhankelijk van deze plant. Vrij snel blijft maar heel weinig over van de krijger die hij ooit is geweest. Hij trekt doelloos als een marginale Elf rond. Hij valt in verkeerde handen en wordt met zware afkickverschijnselen in een arena gedropt waar hij moet vechten om zijn vrijheid terug te winnen. Falen is dus geen optie. Er moet dus bloed vloeien. Heel veel bloed… Na het vorige album had ik het even gehad met deze langlopende reeks. Vijf soorten Elfen hadden elk vijf albums gekregen om hun verhaal te brengen. Voor mij zou het daarbij mogen blijven. Maar toch was ik benieuwd of dit nieuwste album nog iets kon toevoegen. En jawel, ik heb weer volop genoten van dit verhaal. Het verhaal is een soort stripversie van de blockbuster ‘Gladiator’ maar dan in de landen van Arran. Het tekenwerk van Lorusso is heel dynamisch, vloeiend en van bijzonder hoge kwaliteit. Dat is bij een verhaal als dit ook echt wel een must. Ik leerde zijn werk kennen via het tweede en achtste deel van die andere reeks binnen dit universum, Orks & Goblins. Ook voor andere Daedalus-reeksen als West Legends en Medici’s tekende hij blijkbaar het eerste album. Maar die reeksen volg ik niet. De panorama’s die hij uit zijn mouwen schudt (bekijk blz. 10 – 11 : dubbelpagina met bovenaanzicht op de havenstad Kasatell) getuigen van grote klasse. De vele gevechten en beproevingen in de arena zijn ook indrukwekkend om nog maar te zwijgen van de gigantische vloedgofl op het einde van het verhaal. Inkleurders worden vaak vergeten in recensies. Bij deze: het werk van Nanjan verheft het verhaal nog naar een hoger niveau. Veel leesplezier dus en voor mij een frisse, nieuwe (?) doorstart van Elfen. In het Frans verscheen onlangs al deel 30. Langzaam maar zeker knaagt uitgeverij Daedalus aan de vertaalachterstand. Dus de stekker blijft dan toch nog in deze reeks zitten wat mij betreft. Back on track!?
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|