Tekst / tekeningen : Arleston / Dimat
Daedalus, 48 blz., HC + SC Morgen is er ook nog tijd genoeg om te sterven Van alle Elfen zijn de Zwarten de meest meedogenloze en dus ook het meest gevreesd. Enkel dor op geregelde tijdstippen een bepaald plantenextract te drinken, kan hun razernij onderdrukt worden. Alle Zwarte Elfen worden opgeleid in de beroemde citadel van Slurce. Daar krijgen ze een keiharde militaire training. In Slurce kan niemand een volledige cursus doorlopen zonder een paar kameraden af te maken. Eén van de beproevingen is proberen je weg te vinden uit een complexe mechanische doolhof. Het labyrint zit vol valstrikken die voortdurend bewegen en dus constant van plaats veranderen. In dit verhaal is het aan Whu’Yn, Kart’Yn en Moer’Yn om deze beproeving te doorstaan. Een luchtaanval van draken die het doolhof bestoken met stenen, maakt de test nog lastiger. De grote vraag rijst vanwaar die onverwachte luchtaanval komt? Van alle soorten Elfen kunnen de albums rond de Zwarte Elfen me het meest bekoren. Daar heeft scenarist Arleston zeker veel mee te maken. Sinds het vorige album van de Zwarte Elfen pronkt ‘Arleston’ op de cover. Voorheen gebruikte de veelschrijver nog het pseudoniem ‘Marc Hadrien’ op de cover. Commercieel gezien een slimme zet, denk ik. ‘Arleston’ doet sowieso de kassa rinkelen. Zijn scenario’s zitten vol actie. Er wordt niet nodeloos gebrabbeld. Het avontuur dendert vooruit. Zalig gewoon. Het tekenwerk van Dimat past hier perfect bij. Het is dynamisch en bijzonder filmisch. De queeste gaat gelukkig nog verder. Op een Franse website zag ik dat het volgende album over de Zwarte Elfen (deel 30) vorige maand is verschenen. Een mooi vooruitzicht!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|