Tekst / tekeningen : Rubio / Efa
Dupuis, Collectie Vrije Vlucht, 87 blz., HC : 24,99 euro Mensen wakker schudden voor de schoonheid van muziek Voor het lezen van dit album was ik helemaal niet vertrouwd met de carrière van muzikant Django Reinhardt. De man stierf blijkbaar op het toppunt van zijn carrière op 43-jarige leeftijd. Vroeg sterven is al triest. Ook de kinderjaren van Django blijken verre van simpel te zijn verlopen. Django groeide met zijn mama en jongere broer op bij de zogenaamde Manouche, een etnische groep zigeuners die in woonwagens rondtrekken. Django leerde nooit lezen of schrijven. En muziekpartituren ontcijferen kon hij al helemaal niet. Niets wees erop dat Django zou uitgroeien tot een muzieklegende. Toch had Django van jongsaf muziek onder zijn vel zitten. Hij bleek echt een wonderkind te zijn. Scenarist Salva Rubio vertelt zijn stripbiografie op een heel toegankelijke manier, ook voor niet-ingewijden als mezelf. Je krijgt Django’s opmars te zien van zoekende banjospeler tot extreem getalenteerde jazzgitarist in Parijs en omstreken. Je zit als lezer op de eerste rij om te zien hoe Django worstelt met een gokverslaving en hoe hij heen-en-weer slingert tussen zijn twee geliefden Naguine en Florine. De strip focust op de jonge jaren van Django en eindigt vrij abrupt voor de grote doorbraak. Het uitgebreide nawoord van 16 bladzijden brengt wel veel achtergrondinfo bij meerdere passages van het verhaal en leerde me veel bij over Django’s invloeden van en op anderen. Rubio vertelt ook over zijn zoektocht naar juist documentatiemateriaal. Ik heb helemaal niets met jazz en toch was het lezen van dit album een waar plezier. Het doorbladeren van dit album volstond om in dit album onder te duiken. Het tekenwerk en de inkleuring van Spanjaard Efa (aka Ricard Fernandez) ogen zo knap dat het een schande zou zijn om dit oneshot geen kans te geven. Efa tekent expressief en dynamisch. Ik hechtte me onmiddellijk aan de personages. Zijn tekeningen deden me bij momenten ook aan die andere Spaanse klasbak, Juanjo Guarnido, denken. De tekstloze dubbelpagina in zwartwit op blz. 42 – 43 waar we even onderduiken in de toekomst van Django is verbluffend. En op blz. 60 – 61 tekent Efa 42 close-ups van de verminkte hand (na een hevige brand) van Django die maandenlang wroet en volhardt om toch weer een topmuzikant te worden. Knap, heel erg knap. Ik heb even gegoogeld wat Efa nog op zijn palmares heeft staan. Blijkt dat hij een van de tekenaars was die meewerkte aan de reeks Alter Ego en ook het oneshot over de Franse schilder Monet (ook met scenarist Rubio bij uitgeverij Lombard) in 20217 heeft gecreëerd. Het lezen van Django doet me toch zin krijgen om nog meer van Efa’s tekenwerk te gaan ontdekken. Geen goedkope strip maar heel mooi uitgegeven en een interessant dossier op het einde. Top!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|