Tekst / tekeningen : Clotilde Bruneau / Carlos Rafael Duarte
Daedalus, 56 blz., SC + HC Goddelijke ambitie wordt afgestraft Tantalos heerst als koning van Phrygia. Hij is enorm geliefd bij de goden op de Olymposberg. Zo geliefd dat oppergod Zeus hem vaak uitnodigt om advies te vragen. Dat kunnen weinig stervelingen zeggen. En daar loopt het mis voor Tantalos. Hij begint naast zijn schoenen te lopen. Tijdens een diner wil Tantalos testen of de goden wel zo alwetend zijn als ze zelf beweren. Hij vermoordt zijn eigen zoon Pelops en serveert hem als hapje tijdens een chic diner met alle Olympische goden. Iedereen (behalve godin Demeter die te veel met de kidnapping van haar dochter Persephone bezig is) merkt deze afschuwelijke daad op. Zeus is razend en straft Tantalos door hem in de onderwereld eeuwig honger en dorst te laten lijden. Naast dit bekende verhaal krijgen we nog drie mythes voorgeschoteld waarbij hoogmoed van de hoofdpersoon ervoor zorgt dat er een straf volgt. Niobe, dochter van Tantalos, vindt dat ze ook een goddelijke status verdient omdat ze maar liefst twaalf kinderen op de wereld heeft gezet. Ook de jonge Phaëton schat zichzelf heel erg hoog in en wil de zonnewagen van zijn vader, Helios, zelf in handen nemen. En dan is er ook nog Ixion die zonder blikken of blozen zijn schoonvader vermoordt en tijdens een diner met de goden probeert om Hera, vrouw van Zeus, te verleiden. Wat houd ik van deze reeks! Mijn job als leerkracht geschiedenis zit daar sowieso voor een groot deel tussen. De mythes worden door de verschillende tekenaars van deze reeks heel duidelijk en aantrekkelijk in beeld gebracht. Deze keer is het de beurt aan Duarte om dit met brio te doen. Ik leerde hem voor het eerst kennen met het drieluik Maxentius (bij Le Lombard verschenen in 2016 – 2017). Zijn tekenwerk is enorm gedetailleerd maar dat remt een vlotte lezing niet af. Veel tekenaars van de klassieker Alex kunnen hiervan iets leren. Je kan een verhaal tekenen vol gedetailleerde decors en toch blijft alles dynamisch. De bezieler van deze reeks, Luc Ferry, voorziet ook deze keer een erg interessant achtergronddossier op het einde van de strip. Hij actualiseert de behandelde mythes waar mogelijk en voorziet de vlot geschreven tekst van knap beeldmateriaal: gravures, beelden en schilderijen (ondermeer van Rubens!) die elementen behandelen uit de mythes van het album. Dit is heel, heel erg goed! We hinken wat achterop in vergelijking met de reeds verschenen albums in het Frans. Ik zou zeggen, vertalers van uitgeverij Daedalus, laat je helemaal gaan en kom maar op met de vertalingen van de albums rond Hercules, Athena, Oedipus, Gilgamesj…
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|