Tekst / tekeningen : Bruneau / Taranzano
Daedalus, 56 blz., SC + HC 2/3 mens en 1/3 god Mesopotamië ook wel Tweestromenland genoemd is de oude benaming voor het huidige Irak. Het gebied werd gedomineerd door twee rivieren, de Tigris en de Eufraat. Het zijn allemaal begrippen waarmee mijn leerlingen van het eerste middelbaar bekend (zouden moeten) zijn. Toch wordt in het Vlaams onderwijs erg weinig aandacht besteed aan godenverhalen uit deze cultuur. Het verhaal van de machtige tirannieke vorst Gilgamesj is ook voor mij veel minder bekend dan heel wat Griekse mythes. Met meer dan grote interesse dook ik dus in dit nieuwe deel van één van mijn favoriete conceptreeksen De wijsheid van mythes. Dit album is het eerste in wat een trilogie moet worden. In het Frans is de trilogie al compleet beschikbaar. Het verhaal van Gilgamesj is het allereerste literaire werk in de geschiedenis van de mensheid. Het epos had invloed op de bijbel en op veel Griekse mythes. Toch blijft de auteur ervan tot op de dag van vandaag onbekend. Sommige historici menen zelfs dat Gilgamesj ooit echt heeft geleefd en dus niet zomaar een personage uit een verhaal is. Wat er ook van zij, Gilgamesj heerste met harde hand over zijn stad Uruk. Iedereen in zijn paleis beschouwde hij als een slaaf. Zowel ’s nachts als overdag ontvoerde hij kinderen van zijn eigen onderdanen. Een tegenreactie kon niet uitblijven. De misnoegde bevolking van Uruk ging te rade bij hun goden. De goden besloten om tussenbeide te komen. Ze beeldhouwden Enkidoe, een sterke maar beestige tegenstander voor Gilgamesj, even sterk van lichaam en geest als Gilgamesj. Wanneer Gilgamesj dit nieuws vernam, stuurde hij één van zijn meest verleidelijke vrouwen op hem af. Deze knappe verschijning slaagde erin om Enkidoe te beschaven: ze scheerde hem, ze waste hem en leerde hem de mensentaal en ook de taal van de mensenliefde. Nadat Enkidoe wat bijgeschaafd was, begon hij te voelen waarom de inwoners van Uruk zo razend waren. Een confrontatie tussen Enkidoe en Gilgamesj kon dus niet uitblijven… Wat was het weer smullen van dit album. Het tekenwerk van Tarazano is heel expressief, heel filmisch. Ik leerde zijn werk kennen dankzij de twee albums over De Ilias, die eerder in deze reeks verschenen. Het verhaal is heel goed te volgen zonder enige voorkennis. Toch één puntje van kritiek: in totaal bevat dit album dertien tekstloze pagina’s. Dus hoeft het niet te verwonderen dat je wel heel snel door dit album heen bent. Toch loont het de moeite om de pagina’s zonder tekst toch heel goed te bekijken. Tekenaar Taranzano gaat hier helemaal los en toont hoe sterk hij is in het verbeelden van actie, zoals het duel tussen Gilgamesj en Enkidoe en de manier waarop de verleidelijke vrouw met succes Enkidoe bijschaaft tot een menselijker wezen. Tekstloze pagina’s dus die voor heerlijke sfeerschepping zorgen en je als lezer echt het gevoel geven dat de stripmakers hun tijd willen nemen om het epos te vertellen. Het vertrouwde dossier (van zeven bladzijden) achteraan is ook nu aanwezig en de tekst is opnieuw heel vlot geschreven. Heerlijk leesvoer voor geschiedenisleerkrachten als mezelf. In het Frans zijn al een flink pak meer titels verschenen. Laat die vertalingen maar komen!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|