Tekst / tekeningen : Charlot / Fourquemin
Blloan, 48 blz., HC : 15,95 euro Begin van laatste tweeluik We schrijven 1921. Lisa komt in opstand tegen de werkgevers die haar project dwarsbomen om een avondschool op te starten in de lokale saloon. Ze wil de wezen het broodnodige onderwijs geven en eist dat de wezen als kinderen en niet als goedkope werkkrachten worden behandeld. Lisa krijgt plots steun vanuit een onverwachte, politieke hoek in de persoon van weduwe Goswel. Zij is de verloofde van de plaatsvervangende sheriff Coleman. Ze is het angstige anti-vrouwengedrag van haar geliefde beu en vindt dat ook vrouwen best leiding kunnen geven. De saloon wordt omgebouwd tot een klaslokaal zodat de drinkebroers elders hun dagelijkse glazen alcohol moeten gaan zoeken. Zoals we ondertussen al gewend zijn wisselt deze verhaallijn zich af met een verhaal dat zich zeventig jaar later afspeelt met dezelfde personages in de hoofdrol. De kleine Joey is hier dus een bejaarde man die vereenzaamt in zijn huisje in Ierland. Zijn enige contact met de grote buitenwereld heeft hij te danken aan zijn radiozendertje. Met dit zevende album begint het laatste tweeluik. De vaart en het leesplezier dat ik in het vorige tweeluik miste, is nu weer helemaal terug. Het scenario van Charlot is boeiend en zet De Wezentrein weer stevig op de rails (en ja, dat mag je in dit geval letterlijk nemen). Emotie, humor en oog voor sociale ongelijkheid aan het begin van de vorige eeuw: al deze elementen komen aan bod. Dat ik al jaren een boon heb voor het tekenwerk van Xavier Fourquemin is geen nieuws. Maar het kan niet genoeg gezegd worden. Hij excelleert zowel in close-ups als in grotere platen met gedetailleerde decors.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|