Tekst / tekeningen : Brugeas & Herzet / Dellac
Le Lombard, 48 blz., SC : 9,99 euro / HC : 17,99 euro Wie zweet, bloed niet Rome onder de Flavische keizers. Vespasianus en zoon Titus zijn verantwoordelijk voor de bouw van het beroemdste amfitheater ter wereld, het ‘Amphitheatrum Flavium’ aka het Colosseum. Het is van dit Colosseum dat de broers Sutura en Lento dromen. De flamboyante Sutura is charmant en geliefd bij het publiek door zijn impulsieve manier van vechten. De blonde Lento is meer berekend. Hij is duidelijk de meest bezorgde en meest ernstige van de twee. Beiden volgen een gladiatorenopleiding in Ravenna. Daar zijn ze al uitgegroeid tot lokale beroemdheden. Het zijn nog maar beginnelingen, zogenaamde ‘provocatores’. Maar ze dromen luidop van een succesvolle carrière als ‘retiarius’ (vechten zonder helm met een visnet) of ‘murmillo’ (vecht met gladius en helm met hanenkam). Gladiatoren kunnen best een mooi inkomen bij elkaar vechten als ze het slim aanpakken. Wanneer ze de kans krijgen om deel te nemen aan de spelen om zo in het Colosseum te belanden, twijfelen ze geen seconde. Het scenaristenduo Vincent Brugeas en Emmanuel Herzet werkten al eerder samen met tekenaar Benoît Dellac voor het drieluik Nottingham, hun versie van het bekende Robin Hood-verhaal. Het klikt duidelijk want ze gaan nu opnieuw aan de slag voor het sandalenepos De Weg van het Zwaard. Als geschiedenisleerkracht heb ik sowieso een zwak voor alle strips die zich tijdens de Klassieke Oudheid afspelen. Ik heb dan ook geen seconde getwijfeld om ook dit album te gaan lezen. Dit eerste album leest enorm snel. Dat heeft vooral met de vele (tekstloze) vechtscènes te maken. Er wordt niet alleen in de gladiatorenscholen gevochten maar evenzeer in de donkere nachtelijke steegjes van Ravenna. Het verhaal moet nog ontploffen. Dit is duidelijk een album om de sfeer te scheppen en de pionnen op het bord te plaatsen. Ik kreeg wel het gevoel dat ik dit soort verhaal al meer had gelezen. Uitblinken in originaliteit doet dit nog niet. Maar dat kan misschien nog komen in de volgende albums. Het tekenwerk van Dellac is klassiek realistisch te noemen. Als hij decors tekent, zijn die knap. Check zeker het vogelperspectief op bladzijde 12 en 20. Toch valt het me op dat hij vaak de achtergrond blanco laat. De egale (vaak grauwe) inkleuring moet dan de ‘meubelen’ redden. Een bewuste keuze of een te strakke deadline? Het einde van het jaar komt in zicht en het lijkt wel of alle uitgeverijen hun strips over het oude Rome opzettelijk hebben opgespaard tot het laatste kwartaal. Volgende maand is het uitkijken naar het zesde deel van Marini’s topreeks Adelaars van Rome en het twaalfde deel van die andere topper Murena. In december staat het 42ste album van de klassieke reeks van Alex gepland alsook het veertiende deel in de spinoff Alex Senator. Aan historische strips geen gebrek. Ideale kerst- of sinterklaascadeautjes voor wie van dit genre houdt, zou ik zo zeggen! Vivat Roma! (= Rome leeft, nvdr.)
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|