Tekst / tekeningen : Jean Van Hamme / Christian Cailleaux & Etienne Schréder
Blake en Mortimer uitgaven, 48 blz., SC: 11,99 euro Van Hamme onwaardig 80 jaar geleden maakte Edgar P. Jacobs, de geestelijke vader van Blake en Mortimer, het avonturenverhaal De U-Straal. Het werd voorgepubliceerd tijdens de Tweede Wereldoorlog in het tijdschrift Bravo. Jacobs bedacht dit verhaal als reactie op het verdwijnen van de populaire stripheld Flash Gordon uit het blad. Een vervolg zag ik niet meteen komen want het verhaal van De U-Straal had best een afgerond einde. Maar nu, meer dan tachtig jaar later ligt met De Vuurpijl toch een vervolg op De U-Straal in de winkel. Verantwoordelijk hiervoor is topscenarist Jean Van Hamme (die grote reeksen opstartte als Largo Winch, XIII en Thorgal). Het tekenwerk werd aan een duo overgelaten: Christian Cailleaux en Etienne Schréder. Beide heren werkten in 2020 al samen voor het album De schreeuw van de Moloch in de reguliere reeks van Blake en Mortimer. Hun tekenstijl is dus sowieso statisch en houterig. Voor dit vervolgalbum is dat nog meer dan normaal. Ze proberen zo dicht mogelijk bij de tekenstijl van Jacobs himself te blijven in het originele verhaal. We krijgen wel meer dialogen (gelukkig maar), meer aandacht voor vrouwelijke personages (Sylvia en Ica spelen echt wel een grotere rol deze keer) en ietsjes meer intrige (oef…). We worden opnieuw getrakteerd op prehistorische monsters (jawel, daar heb je de pterodactyli weer), de aapmensen… Ook de personages uit De U-Straal keren allemaal terug. De wrede keizer Babylos III van Austradië is nog altijd op zoek naar de vindplaats van het wondermetaal uradium. Het metaal is in mijnen terug te vinden ergens in de buurt van de Urakowavulkaan op de zogenaamde archipel van de Zwarte Eilanden. Generaal Robioff probeert samen met overloper en meester-spion kapitein Drago (spoiler alert… hij is inderdaad niet dood na de crash van zijn vliegtuig op het einde van het eerste album) de precieze vindplaats te ontdekken. Maar ze zijn niet de enigen die de hand willen leggen op dit uradium. In het vorige deel konden we al lezen hoe de Norlandische delegatie onder leiding van Lord John Calder en Sylvia Hollis de ‘Steen van Leven en Dood’ hadden ontvangen van de lokale primitieve stammen van prins Nazca. Voor Nazca en zijn volgelingen was het vooral belangrijk van zorgzaam en respectvol met die uradiumsteen om te springen. Voor hen is uradium immers het bezit van de zonnegod Puncha Taloc. Wanneer uradium in combinatie met de U-straal wordt gebruikt, ontstaat immers een bijzonder krachtig apocalyptisch wapen. Het zou een ramp zijn als dit in verkeerde handen zou vallen. Het wapen dat zo ontstaat werkt als een ultrafonische straal (eindelijk weten we nu vanwaar die letter ‘U’ komt) die alle materialen kan vernietigen met de precisie van een vlijmscherpe scalpel… Vernieuwend is dit album totaal niet. Kan moeilijk anders als je een vervolg maakt op een album van ruim tachtig jaar geleden. Spannend is het verhaal evenmin. De vraag die zich dan ook opdringt, is wie er op dit vervolgalbum zat te wachten? Ik zeker niet maar als fan van het oeuvre van EP Jacobs was ik toch benieuwd genoeg om deze strip te kopen en te gaan lezen. De schare nostalgici die gek zijn op Jacobs is bijzonder groot. Ik vermoed dat dit album dus best goed zal verkopen en er dus wel wat centen aan verdiend zullen worden. Nieuwe lezers zal je hiermee wel niet kunnen verleiden. Want eerlijk is eerlijk, De Vuurpijl is geen goede strip. En dan druk ik me nog heel zacht uit.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|