Tekst / tekeningen : Teresa Radice / Stefano Turconi
Hum, 303 blz., HC : 24,95 euro Beschermengel uit het verleden Juli 1807. De jonge Abel spoelt aan op het strand van Siam (nu: Thailand). William Roberts vindt hem terug. Roberts is kapitein van het schip ‘HMS Explorer’ geworden na de verdwijning van de oorspronkelijke kapitein Stevenson die verdacht wordt van gouddiefstal en moord. Abel is compleet van de kaart. Zijn geheugen is compleet verdwenen. De drie dochters van de vroegere kapitein Stevenson ontfermen zich over Abel. Met de stille Helen, de wulpse Heather maar vooral met de speelse jonge Harriet krijgt Abel heel snel een goede band. Abel wil natuurlijk maar één ding: zijn geheugen terugkrijgen. Hij ontdekt zijn talent voor navigeren op zee en vioolspelen. Op zijn minst verrassend is dat Abel ook de voornaam was van de vermiste kapitein Stevenson. De bemanning van de ‘HMS Explorer’ vertrouwt het allemaal niet. Ze vinden het allemaal wel erg toevallig. Abel leert aan wal ook ene Miss Rebecca Riordan kennen. Ze staat aan het hoofd van een luxebordeel. Abel gaat vaak bij haar langs, niet om zijn broek te laten zakken maar om voor te lezen. Rebecca beweert immers dat ze zelf niet kan lezen maar wel verzot is op poëzie. Hoe meer Abel voorleest uit Rebecca’s uitgebreide bibliotheek, hoe meer het erop lijkt dat Rebecca iets over hemzelf wil vertellen. Is zij dan de sleutel tot het terugkrijgen van zijn geheugen? Een lijvige strip (ruim driehonderd bladzijden) met de looks van een roman: leeslint, uiterlijk van oude boeken uit de jaren 1800, typische rug… Op de titelpagina wordt het verhaal ook aangekondigd als een ‘grafische opera in vier bedrijven’. Het doek gaat ook figuurlijk open op de eerste bladzijde en het gaat dicht op de laatste bladzijde. Alsof je als lezer naar een theaterstuk hebt gekeken. De makers vormen ook in het echte leven een koppel. Turconi tekende en Radice schreef dit verhaal al een tijd geleden. In 2016 verscheen het al in het Italiaans en viel het ook al in de prijzen. Een strip die dus ook bij ons aandacht verdient. Dat had uitgeverij Hum door en daar kan ik alleen maar blij om zijn. Het is commercieel niet evident om een strip van driehonderd bladzijden en volledig in potlood uit te brengen. Het moet opvallen en dat doet het ook. Ik sprak al over de knappe vormgeving. De tekeningen binnenin zijn ook heel mooi. Het verbaast me dat je met enkel potloodlijnen zoveel emoties kan tonen. Ik kende tot nu het werk van Turconi alleen dankzij Célestine en de paarden (uitgegeven in het Nederlands door Dark Dragon Books). Mijn dochter is fan van het eerste uur van die gagreeks. Hier trekt Turconi wel een heel andere kaart. Geen losse grappen maar een boeiend verhaal over liefde, dood, herkansingen en het noodlot waar we toch allemaal proberen tegenin te gaan. Ook leuk vond ik de bijlagen waar de auteurs oplijsten welke songs hen beïnvloed hebben tijdens het maken van dit verhaal alsook welke liedjes er in de strip gezonden en gespeeld worden door de personages. Ook werken waaruit geciteerd wordt, komen netjes op een lijstje te staan. Je voelt gewoon aan alles dat er met zoveel liefde en passie gewerkt is aan dit verhaal. Laat je niet afschrikken door de potloodtekeningen. Haal dit emotionele verhaal in huis en laat je ‘bedrijf’ na ‘bedrijf’ onderdompelen. Het loont zeker de moeite.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|