Tekst / tekeningen : Frodo De Decker
Oogachtend, 48 blz., SC : 9,95 euro Kind van de eighties Hoe organiseer je een pizzafeestje op de beroemde Ronde Tafel? Hoe zit een catfight eruit (in de letterlijke zin van het woord) tussen Hello Kitty en Musti? Wie wist er dat de mythologische Icarus superlijm gebruikte om zijn vleugels vast te plakken? Wisten jullie dat het strand en de golfbaan geen ideale plaatsen zijn om een nieuw kasteel te bouwen? Hoe helend kan de muziek van Abba en prinses Elsa uit ‘Frozen’ zijn? Hoe moeilijk is het om de beroemde Langnek uit de Efteling te martelen? Op al deze geflipte vragen krijg je als lezer van dit gagalbum een antwoord. In 2012 verscheen het eerste van in totaal drie tekstloze strips in de reeks ‘Otto’. Iets in de vertel- en tekenstijl van stripmaker Frodo De Decker kon me vanaf de eerste aanblik bekoren. De bijzonder visuele manier om grappige situaties te vertellen (zonder woorden!) en toch de nodige spanning erin te houden voor een volledig album: dat kom je niet zo vaak tegen. Het zag er allemaal heel speels, naïef en kinderlijk uit. Maar het was genieten. Sindsdien ben ik het werk van Frodo blijven volgen. Drie jaar geleden lag de eerste bundeling van gags rond de altijd gemaskerde ‘Ridder’ in de rekken. De humor is gebleven, de tekenstijl is gedetailleerder geworden. Decors worden meer uitgewerkt. De lijnvoering is fijner… en er is tekst! Ik ben zelf in de jaren tachtig opgegroeid. Stripmaker Frodo ook en dat merk je aan de grappen in de albums van ‘De Ridder’. Het derde album zit opnieuw tjokvol verwijzingen naar Disneyfilms als Lady en de Vagebond, Alice in Wonderland, Sneeuwwitje, Robin Hood… Ook de knipogen naar klassieke films uit ‘onze’ jeugdjaren zijn haast niet te tellen. Passeren ondermeer de revue: Star Wars, E.T., Jurassic Park, Godzilla, Indiana Jones, Crocodile Dundee, Home Alone, The Neverending Story, Terminator, Conan the Barbarian… Voor wie groot is geworden met deze films is dit verhaal echt een ‘trip down memory lane’. Genieten! Dat Frodo ook zijn pappenheimers kent binnen de stripwereld komt tot uiting in verrassende optredens van Odie (uit Garfield), Rataplan (uit Lucky Luke), Snoopy, Pirrewiet, Sigmund, Casper en Hobbes, Kuifje en kapitein Haddock, De Smurfen… Er is ruimte voor zelfspot (Frodo brengt zichzelf een aantal keer in beeld, puffend achter zijn tekentafel) over het medium strip en de af en toe tegenvallende verkoopcijfers als er geen blote tetten te zien zijn. Ook enkele bekende wereldleiders als Trump, Poetin, de Chinese president Xi-Jinping (of is het Xi-JinPooh?) maken hun opwachting. Het aantal gags rond het coronavirus is eerder beperkt en daar treur ik niet om. Die ben ik de voorbij maanden wat beu gezien op allerhande online platformen. De albums van ‘De Ridder’ doen me altijd denken aan die andere gagreeks die barst van verwijzingen naar tv- en popcultuur, ‘Dating for Geeks’ van de Nederlander Kenny Rubenis. Toch heeft ‘De Ridder’ een streepje voor: Frodo De Decker bestrijkt met zijn grappen een veel breder universum. Hij heeft bovendien geen sliert aan vaste hoofdperesonages waaraan hij vastzit en die hij doorheen de albums ook nog eens moet laten evolueren. Nee, qua inspiratiebron moet het zeker lukken om nog heel lang met ‘De Ridder’ door te gaan. En dat juich ik alleen maar toe. Oh ja, geen paniek, de ware identiteit blijft ook nu het hele album mooi verborgen achter het cilindervormige masker.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|