Tekst / tekeningen : Zidrou / Porcel
Dargaud, 64 blz., HC : 17,95 euro Een kus krijgen is veel magischer dan een kus geven In een tragische proloog van zeventien bladzijden krijgen we de donkere voorgeschiedenis te lezen van het hoofdpersonage ‘Fluim’. Het verhaal speelt zich af in Quéarnais rond maar vooral in het kasteel van graaf d’Astrat. Verteller van dienst is een vastgeketende gevangene. Hij vertelt hoe het leven van de zwaar misvormde Fluim begon. Fluim werd geboren uit een ellendige verkrachting. De moeder wordt gedood en in de slotgracht gedumpt. Fluim groeit op in de donkere en vochtige kelders. Eerst bekommert de waakhond van de cipier zich om de pasgeborene. De puppiemelk zorgt ervoor dat Fluim kan aansterken. Later zou de cipier Fluim in leven houden. Verzorgen is hier niet op zijn plaats. Gewoon zorgen dat hij blijft leven, is een betere omschrijving. Fluim heeft al snel één grote passie: vogels. Hij wil alles over vogels leren. De vastgeketende verteller leert hem veel over vogels. Fluim imiteert vogels en loopt soms urenlang fladderend doorheen de kerkers. Wanneer hij voor het eerst de kelderverdieping verlaat, wordt hij halsoverkop verliefd op Livia, de dochter van de graaf. Hij zal haar persoonlijke nar worden. Al gauw zag men Livia niet meer zonder Fluim. Overdag amuseerde hij haar met zijn kunstjes en ’s nachts sliep hij op de grond naast haar bed. Het aanschouwen van Livia’s schoonheid doet Fluim vergeten dat hij zelf lelijk en misvormd is. Zij was mooi en dat was het enige dat telde! Maar liefde en verdriet gaan vaak hand in hand. Livia wordt op haar zeventiende plots geveld wordt door zware koortsaanvallen. Vrij snel daarna sterft ze. Voor Fluim stort de wereld in. Of kan een liefdeskus toch nog voor een happy end zorgen? De vorige samenwerking van Zidrou en Porcel dompelde ons vorig jaar onder in de loopgravenoorlog met ‘Folies Bergère’. Deze keer nemen de heren ons mee naar de middeleeuwen en serveren ons een sprookje dat aan de ribben blijft kleven. Na ‘De Platenspeler’ is ook dit een Zidrou-verhaal dat je niet snel vergeet. In één maand tijd levert hij twee stripalbums af die je echt moet gelezen hebben. Voor mij is Zidrou dé scenarist van de toekomst. Na eerdere pareltjes als ‘Lydie’, ‘Michel’, ‘Een mooie reis’ en ‘Drie Vruchten’ voegt hij ook nu twee toppers aan zijn oeuvre toe. Ook een pluim voor tekenaar Porcel. Hij munt zowel uit in het weergeven van emoties (en dat is in dit verhaal van heel groot belang) als bij het tekenen van grotere panoramische platen (kastelen, middeleeuwse dorpen…). De cover (waarvoor hij de hulp kreeg van François Boucq) oogt daarenboven ook nog eens aantrekkelijk. De covertekening nodigt echt uit om het album te gaan doorbladeren en dat is een extra troef om potentiële kopers te verleiden. Want veel lezers verdient dit album absoluut. Aanrader!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|