Tekst / tekeningen : Jan Bosschaert, Steve Van Bael, Charel Cambré, Marc Legendre, Luc Morjaeu, NietNuLaura
Standaard Uitgeverij, 56 blz. : 7,50 euro Tweede hommage-album op vier jaar tijd Op 15 februari 1977 verschenen de Kiekeboes voor het eerst in de krant. We zijn nu 45 jaar en 161 albums later. Ben ikzelf een fan van de reeks? Niet echt. Ik heb de dertig eerste albums in mijn verzameling. Latere albums las ik via mijn zus die wel nog altijd fan is of occasioneel uit de lokale bibliotheek. Maar na enkele tientallen albums had ik het wel allemaal gehad. Waarom ging ik toch overstag om dit album te gaan kopen? Daarvoor is vooral de naam van Jan Bosschaert op de cover verantwoordelijk. Ik ben een fan van het eerste uur van zijn oeuvre. Ik koop blindelings alle strips waaraan Bosschaert heeft meegewerkt. Ik was wel verrast dat er na Hoor je het ook eens van een ander uit 2018 alweer een hommage-album rond de Kiekeboes verschijnt. Vier jaar geleden mochten Nix, Frodo de Decker, Kim en Gerben Valkema los gaan met de geestelijke kinderen van Merho. Deze keer valt die eer te beurt aan NietNuLaura, Luc Morjaeu, het duo Cambré en Legendre en de tandem Jan Bosschaert en Steve Van Bael. Een algemene bespreking maken voor een bundeling van vier kortverhalen is moeilijk. Daarom geef ik hieronder mijn mening over elk kortverhaal op zich. Een fan van het werk van NietNuLaura ben ik niet en ook niet na het lezen van haar kortverhaal. Stappentellers, Tiktok, Onlyfans, Instagram… allemaal heel actueel maar totaal niet mijn ding. Fanny heeft duidelijk haar dagje niet. Ze hangt vol twijfels en lusteloos in de zetel. Marcel herkent zijn eigen dochter niet. NietNuLaura verwerkt ook knipogen naar Finding Nemo en The Little Mermaid. Nevenpersonages Alanis en Tomboy duiken ook op. Tekenwerk en scenario vond ik ondermaats. Snel gelezen en even snel vergeten. Luc Morjaeu serveert ons een Lambic old style. Hij probeert aan middeleeuwers uit te leggen hoe een populair beeldverhaal eruitziet. Hij doet dat aan de hand van de Kiekeboes en vooral Fanny dan. Ridder Rymbout blijkt heel geïnteresseerd in de blonde dochter van de Kiekeboes. Morjaeu heeft zich overduidelijk geamuseerd. De cameo’s volgen elkaar in een hoog tempo op: tapijt van Bayeux, Wickie de Viking, Urbanus, Biep en Zwiep, de Zwarte Madam… Tekenwerk en verhaal konden me hier wel bekoren. Er dreigt papiertekort bij Standaard Uitgeverij. De vaste tandem Cambré en Legendre worden erbij geroepen. Er moet zuinig omgesprongen worden met de weinige papierrollen die nog in het magazijn staan. Men besluit om enkel nog de beknopte inhoud van een verhaal op tien bladzijden uit te werken. Bedoeling is om telkens twee van de Standaard-reeksen in één album te combineren: bv de Rode Ridder en Jommeke, de Smurfen en Urbanus, FC De Kampioenen en Suske en Wiske. Cambré en Legendre paniekeren want zij willen absoluut geen duo vormen met de Kiekeboes. Ook hier veel knipogen en een zwierig verhaaltje met heel veel actie. Als diehard-Bosschaertfan vond ik het tekenwerk van het laatste verhaal het beste. Scenarist van dienst Steve Van Bael serveert een flitterdun weinig geïnspireerd verhaal waarin Fernand Goegebuer Marcel om een gunst vraagt. Hij moet naar het ziekenhuis voor een slaaponderzoek. Marcel moet in tussentijd voor zijn hond Pastis en zijn duifjes zorgen. Wat volgt is een bijzonder nat verhaal. Behalve het verhaal van NietNuLaura kon het tekenwerk van dit hommage-album me best bekoren. Maar het schoentje wringt vooral bij de flauwe (soms echt saaie) scenario’s. Ik vroeg me na het lezen ook af of hier wel een groot lezerspubliek op zit te wachten?
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|