Tekst / tekeningen : Moënard / Zitko
Daedalus, 48 blz., SC : 8,95 euro Verkrachting, manipulatie en burgeroorlog De beroemdste tweeling uit de Klassieke Oudheid is wellicht Romulus en Remus. Het zijn volgende de onstaansmythe kinderen van de Vestaalse Rhea Silvia en de Romeinse god van de oorlog Mars. Romulus ging de geschiedenis in als de mythologische stichter van Rome en eerste koning van Rome. Daarvoor had hij eerst zijn broer Remus vermoord. En dan volgt het fictieve element dat scenarist Moënard heeft toegevoegd als vertrekpunt van deze reeks: wat als de moeder van Romulus en Remus, de Vestaalse maagd Rhea Silvia, nog een derde zoon zou gebaard hebben? Ze zou verkracht zijn door haar oom Amulius. Hieruit zou een zoon geboren zijn: de zogenaamde ‘derde zoon van Rome’. Die zou nadien de zogenaamde ‘Zwarte Orde’ hebben opgericht met zijn volgelingen met slechts één doel: zich wreken op Rome. In dit derde album bevinden we ons in de lente van 83 v. C. De steenrijke Romeinse staatsman Sulla is terug in Rome na een succesvolle campagne in Griekenland. Sulla ligt niet goed bij het plebs van Rome. Er ontstaat een burgeroorlog tussen de aanhangers van Sulla enerzijds en de ‘marianisten’ of volgelingen van consul Marius anderzijds. Marius en Sulla stonden een paar jaar eerder al tegenover elkaar. Toen won Sulla. Langzaam maar zeker komt nog een andere belangrijke Romein op de voorgrond: Pompeius. Ook hij is fel gekant tegen Marius. Hij zal het ook nog tegen een andere vijand moeten opnemen, de ‘Zwarte Orde’ van de derde zoon van Rome… Orgieën, verkrachtingen, bloederige gevechten in de amfitheaters, onthoofdingen… we krijgen het allemaal op ons bord in dit derde deel. Het eerste deel van deze reeks vond ik zwak. Over het tweede was ik al positiever. Je kan dit allemaal hier lezen. En het gaat alsmaar crescendo. Want ik vind dit album het beste tot nu toe. Met nog twee albums te gaan, kijk ik nu al likkebaardend uit naar de vertaling van de volgende twee albums (die in het Frans al verschenen zijn). Tekenaar Damir Zitko was voor mij een nobele onbekende. Ik ben gek op zijn decors, gebouwen, panoramische overzichtstekeningen van steden en straten. Minder lovend ben ik over zijn personages. Zitko hanteert een realistische stijl maar hier en daar gaat hij toch wat uit de bocht en komen sommige close-ups van gezichten eerder karikaturaal over. Kijk maar eens op pagina 12 en 25. Het fictieve element in het verhaal (over de zogenaamde derde zoon naast Romulus en Remus) is goed bedacht maar deze reeks is toch vooral interessant om inzicht te krijgen in de complexiteit van Rome als koninkrijk en als republiek. Nog één ding: de covers zijn niet door Zitko gemaakt maar door ene Loyvet. Ik was al geen fan van zijn gefotoshopte covers van deel 1 en 2. Maar de naakte vrouw die hij voor dit album op de cover heeft getoverd is echt spuuglelijk. De dame in kwestie lijkt bovendien helemaal niet op de vrouw in het eigenlijke verhaal. Continuïteit is er wel door de covers door één en dezelfde persoon te laten maken. Zorg dan wel dat het een goeie is. Een aantrekkelijke cover doet verkopen, dat weten toch alle hedendaagse stripmakers en uitgeverijen
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|