Tekst / tekeningen : Jean-Luc Masbou
Daedalus, 72 blz., HC : 19,95 euro “Er is een boek over mij geschreven!” Stripmaker Jean-Luc Masbou is bij ons vooral bekend van het komisch-poëtische dierenepos Sabels en Galjoenen. In het Frans maakte hij samen met scenarist Alain Ayroles twaalf albums in deze reeks. Op een Nederlandse vertaling is het tenenkrullend lang wachten tot uitgeverij Arboris nog eens een deeltje in vertaling uitbrengt. Tot hier toe verschenen negen albums in vertaling. Nog drie te gaan… dus aan het huidige vertaaltempo kunnen we binnen een halve eeuw van de hele reeks genieten. Soit, genoeg frustraties geuit. Voor het oneshot De Baron staat Masbou er helemaal alleen voor. Zowel het verhaal, het tekenwerk als de inkleuring zijn van hem. De baron uit de titel is uiteraard de ziekelijke leugenaar Karl Friedrich Hieronymus Freiherr von Münchhausen kortweg de Baron. Dit figuur is erg bekend geworden door zijn optreden in romans, films, tekenfilms en toneelstukken. Het vertrekpunt van Masbou voor dit album is best wel origineel te noemen: wat als de Baron geen fictief sprookjespersonage is maar effectief echt heeft geleefd? Wat als een marskramer op een dag in het dorpje van de Baron aankomt met een biografie over de Baron. Een boek geschreven buiten zijn medeweten om. Een complete verrassing dus voor iedereen in het dorp, de Baron op de eerste plaats. Dankzij dit album leren we enkele bekende en minder bekende verhalen over de Baron kennen. Zijn bewogen jeugd, zijn passie voor jagen, zijn huwelijk met Jacobine en zijn aangeboren talent voor het vertellen van verhalen: alles passeert de revue. Het album begint met een proloog waarbij Masbou zelf als verteller optreedt, het leest als een soort biografie in verschillende tekenstijlen (met dank aan gasttekenaars Turf en Jean-Luc Loyer). Op het einde van het album volgt ook nog een verrassende epiloog met niemand minder dan maanreiziger Armstrong in de hoofdrol. Ondanks deze ogenschijnlijke complexe opbouw leest het album erg vlot. Het is de grote verdienste van Masbou dat hij alle reeds gekende verhalen rond de Baron samenbrengt en er een coherent geheel van maakt. Masbou wil echt wel de focus leggen op de ‘echte’ Baron en minder op het geridiculiseerde beeld dat de meesten van ons in hun hoofd hebben zitten. Voor het uitwerken van de fictieve anekdotes kiest Masbou telkens voor een andere tekenstijl en een ander lettertype. Zo hanteert hij een soort gravure-stijl om de jonge jaren van de Baron in beeld te brengen, schakelt hij over naar een soort poppenkastachtige manier van vertellen waarbij de personages aan touwtjes bengelen om dan weer naar een egale oranje-gele potloodstijl te gaan voor zijn krankzinnige avonturen op de Noordpool en op het ‘eetbare’ kaaseiland. Voor zijn avonturen in Rusland laat hij alle tekstballonnetjes achterwege en werkt hij met ouderwetse verklarende tekstvakken onder of boven elk plaatje. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het oogt allemaal heel aangenaam, verrassend en fris. Masbou ontbindt dus zijn duivels en leeft zich echt uit bij het opbouwen van zijn pagina’s: hij breekt doorheen zijn kaders en last op meerdere plaatsten een dubbelpagina in. Heerlijk gevarieerd. Op het einde vind je nog zes pagina’s vol schetsen, karakterstudies, coverontwerpen… Toen Masbou en Ayroles na twintig jaar samenwerken aan hun reeks Sabels en Galjoenen besloten om elk hun eigen weg te gaan, was ik wel benieuwd welke albums hun nieuwe projecten zouden opleveren. Vorig jaar verbaasde Ayroles al met het magistrale Het Goud van de Zwendelaar (met tekeningen van Guarnido) en ook Masbou lost de hoge verwachtingen nu in met dit album van De Baron. Dikke aanrader!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|