Tekst / tekeningen : Lewelyn / Lereculey
Daedalus, 56 blz., SC + HC Game of Thrones met dieren Op het einde van het eerste deel (sorry…spoiler alert!) vermoordt de doodzieke Tijgerkoning Cyrus zijn eigen dochter Miteria voor hij zelf zijn laatste adem uitblaast. Cyrus had immers vernomen dat Miteria een compromis had gesloten met de Beren om een oorlog te vermijden. Cyrus wou (bij gebrek aan een eigen zoon) zijn troon schenken aan de zijn ambitieuze neef Hirus. Na deze trieste gebeurtenis blijft nog één dochter achter: de zwangere Astrelia. Zij zint op wraak. Astrelia wil kost wat kost weten wie haar zus verraden heeft en dus onrechtstreeks verantwoordelijk is voor haar dood. Het zal niet simpel zijn om hierachter te komen want ze is alle macht kwijt. Haar drie neven heersen nu in Angleon. De sluwe Hirus wordt de nieuwe koning maar de vraag is of de drie broers wel aan hetzelfde zeel trekken… Iemand die nog leeft is het tweede album uit dit wel heel prestigieus stripproject. Scenarist Lewelyn (verzamelnaam voor drie stripmakers: David Chauvel, Andoryss en Patrick Wong) en artistieke leider Didier Poli voorzien immers vijf cycli met zes albums per cyclus. Dat zijn dus dertig albums die binnen tien jaar zouden moeten verschijnen. Een uitgavetempo van drie albums per jaar… Tekenaar Jérôme Lereculey zal de komende jaren niet zonder werk komen te zitten. Iedere vier maanden moet dus een nieuwe album afgewerkt worden. Een titanenwerk! Hij wordt gelukkig geholpen door Didier Poli (die bij ons vooral bekend is voor zijn albums Kind van het Onweer). Poli zorgt voor decors, kostuums en algemeen design. Elke cyclus speelt zich af in één van de vijf Rijken. Elk Rijk wordt bevolkt door een andere diersoort. Zo zijn er de Katachtigen, de Apen, de Beren, de Hertachtigen en tenslotte de Reptielen. Ambitie, trouw, liefde, verraad… het zijn thema’s die allemaal aan bod komen in dit verhaal dat Shakespeariaanse trekjes heeft en mij ook deed denken aan de HBO-fantasyserie Game of Thrones. Per deel vermenigvuldigt het aantal personages. Het wordt voor de lezer belangrijk om er het hoofd bij te houden en per nieuw album best de vorige albums te herlezen (al staat de korte inhoud van het eerste deel wel samengevat op de achterkant van de titelpagina). Voor een reeks die gepland is om gedurende tien jaar in de rekken te liggen, is dat niet meteen een voordeel. Nieuwe lezers kunnen niet zo makkelijk in het midden instappen. Het voorstellen van de verschillende personages en diersoorten is in dit tweede album stilaan voorbij. De karakters van de personages worden verder uitgediept. Dat is heel interessant. Net als in het eerste deel blijf je als lezer met heel veel vragen achter en krijg je maar weinig antwoorden. Maar ook de cliffhanger is opnieuw heerlijk onverwacht… en bloederig. Hopelijk weten de scenaristen waar ze naartoe willen en is de volledige synopsis van dit project mooi uitgeschreven. Zo zouden alle draadjes van de intrige in 2030 moeten samenkomen… Tekenaar Lereculey is een klasbak. Niet evident om dieren menselijke emoties te geven. Maar daar slaagt hij met grote glans in. Ook het verschil weergeven tussen tijgerkoppen en leeuwenkoppen lijkt me geen sinecure. Zijn elegante gedetailleerde tekenwerk is echt een lust voor het oog. Ga die reeks ontdekken. In het Frans is deel 4 al verschenen. Ik popel om het vervolg te lezen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|