Tekst / tekeningen : Cauvin / Laudec
Dupuis, 48 blz., SC : 7,50 euro Vertrouwde elementen Hoe kan je op een succesvolle manier zeggen dat je verliefd bent? Cédric en zijn beste vriend Christian worstelen allebei met deze vraag. De ene is al heel lang verliefd op de Chinese judoka-violiste Chen en de ander is stapelgek op marathonloopster Caprice. Waarom is het een goed idee om onmiddellijk een slaapbank te kopen wanneer je gaat samenwonen? Hoe ververs je een vuile luier zonder braakneigingen? Het zijn maar enkele vragen waarmee je als lezer van dit album op een grappige manier geconfronteerd wordt. Scenarist Raoul Cauvin, inmiddels 82 jaar, besloot recent om zijn groot aantal lopende reeksen af te bouwen. Dat hij ook stopt met het schrijven van de verhalen van succesreeks De Blauwbloezen, verwonderde mij toch. De gagreeks Cédric blijft hij wel nog van scenario’s voorzien. De reeks startte in 1987 en groeide heel snel uit tot een van de bestverkopende gagreeksen van uitgeverij Dupuis. Er volgde al snel merchandise en zelfs tekenfilms. Tekenaar Antonio de Luca, alias Laudec, is ook al die jaren trouw op post gebleven. Zijn tekenstijl is alom gekend. Hij focust vooral op de hoofdrolspelers: Cédric, zijn ouders en de inwonende opa. Decors laat Laudec heel vaak achterwege. Een egale digitale inkleuring vult het plaatje helemaal op. Dat stoort niet. Vooral omdat hij voor afwisseling zorgt. Wanneer hij wel zijn decors uitwerkt, doet hij dat tot in de kleinste details. Hij kiest dan vaak voor een soort vogelperspectief om Cédrics huis of het park in beeld te brengen. De albums van Cédric zijn voor mij een gewoonte-aankoop geworden. Ik volg ze al van toen ik zelf nog een kind was en op de een of andere manier blijven ze een bepaalde charme uitstralen. Jeugdsentiment? Wellicht wel. Ze bevatten vertrouwde elementen die het ook nu nog fijn maken om elk nieuw album te kopen. Zo kijk ik de laatste jaren vooral uit naar de komische krantenkoppen die heel kleintjes te lezen zijn op de krant waarmee Cédrics opa altijd in de zetel zit. Zo kunnen we in dit album vooral verwijzingen lezen naar de Amerikaanse president Trump (blz. 13 en 31). De hele corona-epidemie komt verrassend genoeg nauwelijks aan bod. Opmerkzame lezers kunnen slechts één keer een knipoog naar de pandemie zien (blz. 18). Opvallender zijn de vele knipogen naar andere stripreeksen als Angèle & René (blz. 7), Natasja (blz. 8), Kid Paddle (blz. 13), Obelix en Titeuf (blz. 18). Tranen van het lachen krijg ik al jaren niet meer tijdens het lezen van Cédric. Maar dit soort kleine details die verstopt zitten in de verschillende plaatjes geven me nog altijd voldoende leesplezier om de reeks als veertigplusser toch te blijven volgen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|