Tekst / tekeningen : Jarry / Djief
Daedalus, 56 blz., SC + HC Reeks in crescendo Uitgeverij Daedalus gooide vorig jaar tegelijk de vertaling van de twee eerste delen van de fantasyreeks Brocéliande op de markt. Een goeie zet want na het lezen van beide albums zat ik écht in een droomwereldje. In totaal zullen zeven albums in deze reeks verschijnen. De rode draad is het feeërieke woud van Brocéliande: het legendarische bos rondom het kasteel van koning Arthur. December 1918, Ronan keert na de Grote Oorlog terug naar zijn geboortedorp. Terwijl zijn chauffeur probeert om hun auto te herstellen, gaat Ronan rondwandelen in de omringende bossen. Ronan heeft nochtans niets met bossen. Meer dan veertig jaar geleden, op een tiental meter van de plaats waar de auto in panne viel, veranderde het leven van luitenant Ronan volledig. Vanuit zijn kinderkamer kon de jonge Ronan het woud van Brocéliande zien. Samen met zijn vier beste kameraden trok hij er zo vaak mogelijk naartoe. Ze vormden een hechte groep met zijn vijven: Ewenn de schuwe dochter van de dorpsheks, de blonde rijkluisdochter Marie, de rosse zwaarlijvige Mabik en zijn kleine neefje Kiloe. En het is precies die Kiloe die in het woud verloren raakt en nooit meer werd teruggevonden… De ondertoon van dit derde album is toch anders dan de twee voorgaande verhalen. We krijgen een verhaal in de recente geschiedenis voorgeschoteld met een overgang van de echte naar fantasiewereld. Scenarist Jarry neemt voldoende tijd om zijn personages voor te stellen. Als lezer krijg je snel sympathie voor de uiteenlopende karakters van de vijf vrienden. Er is plaats voor emotie maar ook voor een dosis humor. Tekenaar Djief, pseudoniem voor Jean-François Bergeron, slaagt erin om de vele emoties heel aantrekkelijk en verzorgd in beeld te brengen. Ook aan de vele decors besteedt hij de nodige aandacht. Zijn tekeningen ademen iets heel aantrekkelijk en toegankelijk uit. Ander recent werk van hem valt ook te bewonderen in het tweeluik Broadway (bij uitgeverij Silvester) en Dangerous Liaisons bij Glénat. Zijn tekeningen zijn een frisse mix van ‘onze’ Vlaamse Dupré en de Fransman Joël Parnotte. De inkleuring van Elodie Jacquemoire moet zeker ook vermeld worden. In een reeks als Brocéliande is sfeerschepping door het juiste kleurgebruik ontzettend belangrijk. De twee eerste delen waren al overtuigend. Dit derde deel bevestigt al het goeie en is voor mij zelfs het beste verhaal tot nu toe. In het Frans zijn al zeven albums verschenen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|