Tekst / tekeningen : Zidrou / Aimée de Jongh
Blloan, 144 blz., HC : 22,50 euro Life begins at 60 Odysseus is een weduwnaar van 59. Hij verliest zijn job als verhuizer na een zogezegde ‘afslanking’ van zijn firma. Hij verloor zijn dochter op een kermis in Rijsel toen ze zestien was. Dan is er nog zijn zoon Julien, een dokter die enkel leeft voor zijn job. Mediterranea is een vrouw van 62. Ze is een ex-naaktmodel en runt nu een kaaswinkeltje dat ze heeft overgenomen van haar net overleden moeder. Dat de wegen van beide personen elkaar zullen kruisen berust puur op toeval. Maar deze toevallige ontmoeting zal voor een nieuwe adem in hun leven zorgen. Scenarist Zidrou brengt eens te meer een boeiend emotioneel verhaal. Geen spectaculaire intrige maar alledaagse situaties. Een verhaal waar hij op korte tijd een patent lijkt op te hebben na pareltjes als Lydie (met Lafebre) en Michel (met Roger) . Bloesems in de herfst is een hedendaagse reflectie over de toenemende vergrijzing. Vandaag worden mensen nu eenmaal gemiddeld een pak ouder. Het lichaam takelt sneller af dan de menselijke geest en dat opent nieuwe kansen. Hartverwarmend om te zien en te lezen dat je leven niet voorbij is als je de zestig nadert of al voorbij bent. Er staat geen leeftijd op het aangaan van nieuwe vriendschappen, het ontdekken van een nieuwe liefde en genieten van passie op latere leeftijd. Zidrou verdeelt zijn verhaal in zeven hoofdstukken. De eerste hoofdstukken zijn eigenlijk monologen van respectievelijk Odysseus en Mediterranea. Na hun ontmoeting is er ruimte voor dialogen. Het geheel van alledaagse situaties mondt uiteindelijk uit in een wel heel verrassend slot. Zidrou koos voor de Nederlandse ‘rising star’ Aimée de Jongh (bekend van haar strookjesstrip Snippers waar ze na negen albums recent een punt achter zette) om dit verhaal in beelden om te zetten. En wat voor beelden! Met sprekend gemak, oog voor precisie en naturelle flair creëert ze de ene na de andere knappe pagina. Ze beschikt over een heel sterk visueel talent. Mij zijn vooral de vier bladzijden bijgebleven waarin Odysseus en Mediterranea voor het eerst seks hebben. Tekstloos, zonder kaders en met een totaal andere inkleuring brengt ze dit intieme moment meesterlijk in beeld. Deze tekeningen worden ook deels gebruikt als achtergond voor de titelpagina van het boek. Ook blz. 74 – 75 zijn subliem. Het verouderingsproces van Mediterranea wordt daar getoond in een gewaagde pagina-opbouw waar ingezoomd wordt op allerlei uitgezakte en/of gerimpelde lichaamsdelen. En dan zijn er nog de subtiele knipoogjes naar haar vorige oneshot in zwartwit De terugkeer van de wespendief uit 2014. Op blz. 79 en 119 kan je de twee silhouetten van vogels opmerken die ook in De wespendief te zien waren. En ook de boekhandelaar op blz. 135 dook al op in dat album. Details? Ja, maar ze bewijzen dat Aimée de Jongh dit verhaal met veel zin heeft gemaakt. Voor wie nog twijfelt? Ga dit album halen. De cover zal sowieso opvallen. Want geef toe, hoeveel strips ken je met enkel maar twee naakte bejaarden op de kaft? Ik vind het nu al een van de beste albums van 2018. Dikke aanrader!
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|