Tekst / tekeningen : Camille Benyamina naar roman van Amélie Nothomb
Standaard Uitgeverij, 120 blz., HC : 25 euro Ziekelijke obsessie voor kleuren Saturnine Puissant wil graag in Parijs gaan wonen. Geen evidentie want de huurprijzen zijn er enorm hoog. Wanneer ze op een dag een advertentie ziet voor een ruim appartement van 40 m² met een eigen badkamer, twijfelt ze niet. Een buitenkans. Ze biedt zich aan maar ze is niet de enige kandidate die de mysterieuze Spaanse edelman Don Elemirio als huisbaas wil. Elemirio is een bijzonder geheimzinnig figuur. Hij heeft zijn huis sinds 1999 niet meer verlaten. De buitenwereld vindt hij vulgair. Vrienden heeft hij niet. Hij is een uitstekend kok maar zelf eet hij bijna uitsluiten gerechten met eieren. Zijn passie voor de kleur goudgeel is bijzonder groot. Saturnine wordt de uitverkorene en trekt bij Don Elemirio in. Pittig detail: de zes vorige vrouwelijke huurders zijn allemaal onder geheimzinnige omstandigheden verdwenen. Saturnine mag overal in het chique herenhuis rondlopen behalve in één kamer. De donkere kamer van de Don waar hij naar eigen zeggen foto’s ontwikkelt, is verboden terrein. We zijn allemaal opgegroeid met sprookjes. Sprookjes worden vaak met kinderen geassocieerd maar bij hun oorsprong bevatten ze allemaal gruwelijke elementen. Voor het verhaal van Blauwbaard is dat niet anders. In de 17de eeuw werd het neergeschreven door Charles Perrault in de beroemde bundel De Sprookjes van Moeder de Gans. Het hoofdpersonage wordt als een psychopaat voorgesteld en dat is in deze moderne versie naar de roman van de Belgische schrijfster Amélie Nothomb niet anders. Stripmaakster van dienst is de Franse Camille Benyamina. Ik kende haar werk niet. Maar deze eerste kennismaking kon me zeker bekoren. Met waterverf brengt ze het verhaal bijzonder knap in beeld. Kleurgebruik is dan ook in dit verhaal een enorm belangrijk onderdeel. Echt een personage op zich. Benyamina hanteert veel tekstloze pagina’s en laat alle kaders rond de verschillende tekeningen vallen. De inkleuring wordt naarmate de sfeer grimmiger en dreigender wordt ook zelf steeds donkerder. Je zal dit boek niet aan de kant leggen voor je er helemaal doorheen bent. Het originele verhaal mag dan bekend zijn, toch heb ik van deze ‘update’ genoten. Knappe cover ook met dat laagje goudvernis. Aangename verrassing.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|