Tekst / tekeningen : Yann / Henriet
Dupuis, 56 blz., HC : 17,99 euro of SC : 9,50 euro Joan of Arc in de lucht Jaren twintig van de vorige eeuw. In de Verenigde Staten heerst de periode van de drooglegging. Niemand mocht alcohol produceren of verkopen. In het vorige album konden we lezen hoe hoofdpersoon Bessie Coleman, een zwarte pilote met indiaans bloed, door de beruchte familie van Al Capone ingezet wordt om zijn illegale dranktrafiek tussen de eilanden Saint-Pierre en Miquelon en Amerika te verzorgen. Risico’s nemen schuwt Bessie niet. Zelfs de KKK die haar het leven zuur maken, moeten voor haar uitkijken. Ze is uit op wraak. Er wordt aan Bessie ook gevraagd om in zee te gaan met de ‘Secret Six’, een groepje voorbeeldige burgers die genoeg heeft van corruptie, misdaad, afpersing, prostitutie en gokpraktijken. Ze hebben maar één doel: Capone asap achter de tralies van Alcatraz krijgen. De voorbije jaren worden we om de oren geslagen met piloten- en vliegtuigstrips als Angel Wings, Woestijnvalk, Wunderwaffen, Boven de wolken, De Nachtuil, Edelweiss, De Tweekoppige Adelaar, Team Rafale, Hemel in puin… Het rijtje lijkt wel oneindig. Ik lees verschillende genres met veel plezier maar strips waar de hoofdrol wordt weggekaapt door vliegtuigen… Nee, daar pas ik voor. Alle reeksen die ik zopas heb opgesomd, heb ik dus allemaal aan mij laten voorbijgaan. En toch… toch zijn er zoals altijd uitzonderingen op de spreekwoordelijke regel. Berentand en Black Squaw volg ik wel vanaf het allereerste album. Vliegtuigen spelen ook in deze reeksen een heel belangrijke rol maar ik heb een enorme zwak voor het knappe tekenwerk van de Belgische stripmaker Alain Henriet. Bessie is een stripfiguur van vlees en bloed. De emoties op de gezichten krijgen evenveel aandacht als de indrukwekkende vliegtuigscènes. Dat is bijzonder knap. Bij de bespreking van het vorige album gaf ik nog aan dat het scenario van Yann een beetje alle kanten opging. Hij nam wel heel veel hooi op zijn vork. Dat is nu veel beter. Rechtlijniger en makkelijker om te volgen allemaal. Het dossier van zes bladzijden achteraan was ook leuk om te lezen. Alain Henriet noteert in een soort van romanvorm zijn verslagje over een bezoek aan Picardië in de sporen van Bessie Coleman (de échte). Eigen foto’s en foto’s uit de oude doos pimpen het geheel. Grappig geschreven en sowieso een meerwaarde. Nog één album te gaan in dit vierluik. Ik las recent dat er nadien een nieuwe cyclus van Berentand in de pijplijn zit van de tandem Yann-Henriet. Daar zeg ik geen nee tegen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|