Tekst / tekeningen : Renaud Dillies
Strip2000, Collectie Gorilla, 80 blz., HC : 14,95 euro Mijn trompet en ik Little Rice Duck is een getalenteerde muzikale eend. Hij is een echte trompetvirtuoos en hangt vaak rond in de Tequila Sunrise, een rokerige jazzclub in Westwood. Zijn muze is de knappe Betty, de zogenaamde ‘Lady Jazz’. Op een dag draait ze hem echter de rug toe en dumpt hem voor een steenrijke kater. Voor Rice is dit een bijzonder zware klap. Hij sukkelt in een depressie en raakt zijn andere grote liefde, zijn trompet, kwijt. Voor hem de hoogste tijd om het over een totaal andere boeg te gooien. Dit oneshot was in 2003 het debuutalbum van Renaud Dillies. Al die jaren bleef dit album onvertaald liggen maar gelukkig vist Strip2000 dit verhaal op. De krasserige tekenstijl die we al kenden van de twee albums die door Blloan werden vertaald (‘Abeltje’ in 2013 en ‘Dromen en Muizenissen’ in 2011) waren al vanaf het debuut aanwezig. Elke bladzijde bestaat uit dezelfde opbouw: zes identieke vierkantjes die elk een aparte tekening voorstellen of in elkaar doorlopen en zo een grotere tekening vormen. Door voortdurend te wisselen van standpunt zorgt Dillies toch nog voor voldoende schwung en verrassingen. Geef toe, het gebeurt niet vaak dat je in strips extreem inzoomt op een traan, een wenkbrauw, een dampend kopje koffie of een handjevol zandkorrels. Het oogt misschien allemaal wat kinderlijk maar dit is zeker geen hapklaar verhaaltje voor een jong publiek. Daarvoor is de thematiek van liefdesverdriet, geweld en sabotage toch bij momenten iets te zwaar op de hand. Maar bovenal geeft het poëtische en muzikale de doorslag. Een knap album. Al vrees ik dat de onopvallende, donkere cover te weinig opvalt om écht een groot lezerspubliek te bereiken. Maar geef dit verhaal een kans. Je zal er geen spijt van krijgen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|