Tekst / tekeningen : Roger Seiter / Marc Jailloux
Casterman, 48 blz., SC : 9,99 euro Op zoek naar Achilles en Patroklos Als geschiedenisleerkracht is elk nieuw album van het oerklassieke sandalenepos Alex iets om naar uit te kijken. In dit inmiddels 42ste deel zitten best veel verwijzingen naar situaties en personages uit voorgaande verhalen. Niet meteen evident voor een nieuw lezerspubliek. De plot blijft ook nu klassiek in zijn ontwikkeling en jawel, alles draait opnieuw rond verraad en bijhorende complotten. In dit album duikt oude bekende Arbaces op, één van de vijanden van Alex. Hij bevindt zich in de ruïnes van het oude paleis van de legendarische koning Odysseus op het eiland Ithaka. Arbaces droomt ervan om er het mythische graf van de Griekse helden Achilles en Patroklos te ontdekken en zo de hand te leggen op enkele legendarische wapens. Deze zouden door de Griekse god van de smeedkunst Hephaistos zelf gemaakt zijn. Arbaces gelooft dat diegene die over deze wapens beschikt erin zal slagen om Griekenland van het juk van de Romeinen te verlossen. Eeuwige rivalen Pompeius en Caesar zijn immers in een onderlinge strijd verwikkeld. Voor Arbaces het ideale moment om de Romeinse overheersing te doorbreken en de macht weer in handen van de Griekse poleis te leggen. Julius Caesar roept de hulp in van Alex en zijn goeie vriend Enak. We leren ook een nieuw vrouwelijk personage kennen, de militaire sterk getrainde Oratis, een verre afstammeling van de Myceense koning Agamemnon. Aan hen de taak om te voorkomen dat Arbaces zijn droom werkelijkheid wordt. De mix van historisch realisme en mythologie is iets dat Alex al jaren typeert en ook succesvol heeft gemaakt. De tandem Seiter-Jailloux brengen het er prima van af. In het verleden kwam er af en toe kritiek op de gigantische lappen tekst in de ballonnetjes en de tekstvakken. Dat remde een vlotte lezing af. Dit valt bij dit album heel goed mee. Er is best veel actie te zien. Het verteltempo wordt strak gehouden en dat maakt van dit album een ontspannend halfuurtje leesplezier. Tekenaar Jailloux heeft overduidelijk heel veel tijd gestopt in het sfeerscheppen (let maar op de flora in de Peloponnesos, de wolkpartijen, de drukke straatjes in de havens en de vrolijke ambiance in de kroegen) maar ook en vooral in het minutieus weergeven van kostuums, wapens, inscripties op kleitabletten, fresco’s, beschilderde vazen, het interieur van de bibliotheek van Alexandrië, de tempels van het heiligdom in Epidauros, de Leeuwenpoort in Mycene… Ook de zeeslag met ballista’s is bijzonder knap in beeld gebracht. Verder nog veel interessante voetnoten die de lezer wat vocabularium willen bijbrengen. Zo leerde ik bijvoorbeeld dat ‘caupona’ herberg betekent en dat ‘minutal’ de benaming van een soort vleesragout is. Is dit een meerwaarde? Voor occasionele lezers wellicht niet, voor freaks die dwepen met de Klassieke Oudheid als mezelf zeker wel.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|