Tekst / tekeningen : Enrico Marini
Dargaud, 128 blz., HC : 22,50 euro Al met al mooie afsluiter van tweeluik 1950, Philadelphia. Terry ‘Slick’ is een meedogenloze gangster. Zeven jaar geleden had hij een relatie met de knappe Debbie ‘Caprice’ Hollow. Nu is ze de verloofde van Rex McKinty, frauduleuze eigenaar van een nachtclub waar Caprice vaak sexy burleske dansen uitvoert. Slick heeft in dit tweede en meteen ook laatste deel nog altijd schulden bij Rex. Hij krijgt deze keer de opdracht om een waardevol schilderij van maffiabaas Zizi te stelen. Zizi liet door de beroemde Picasso een portret van zijn moeder maken met haar eigen as. Voor Zizi heeft dit de waarde van de Mona Lisa. Gemakkelijk wordt geen in elk geval niet want de villa van Zizi blijkt streng bewaakt en Caprice lijkt ook een dubbele rol te spelen. Bij de bespreking van deel 1 had ik de bemerking dat het vooral een mooi ‘kijkstuk’ was maar dat het oppervlakkige scenario toch wat ‘body’ miste. Ik was duidelijk niet de enige met die kritiek, zo las ik in andere besprekingen. Het lijkt erop alsof Marini het gesnapt heeft. Voor dit afsluitende deel is er toch wel wat meer te beleven. De dieselmotor is op gang gekomen en de intrige barst los. Gewelddadige scènes en erotische passages blijven ook deze keer de dominante rol spelen. Het kleurenpalet blijft uiteraard ook hetzelfde: zwarte en grijsbruine tinten met hier en daar wat rood voor de haardos van de bloedmooie Caprice of bloedspatten bij weer een (vuur-)gevecht. Noir burlesque is zeker niet het beste werk van Marini. Daarvoor schat ik zijn albums van De Schorpioen en De Aasgieren toch hoger in. Momenteel werkt hij aan het zesde album van De Adelaars van Rome, ook een reeks waarvan ik meer fan ben dan dit tweeluik.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
|